բանսարկու

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian բանսարկու (bansarku); see it for more.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

բանսարկու (bansarku)

  1. squealer, tattletale
  2. troublemaker, squabbler

Declension

[edit]
i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative բանսարկու (bansarku) բանսարկուներ (bansarkuner)
dative բանսարկուի (bansarkui) բանսարկուների (bansarkuneri)
ablative բանսարկուից (bansarkuicʻ) բանսարկուներից (bansarkunericʻ)
instrumental բանսարկուով (bansarkuov) բանսարկուներով (bansarkunerov)
locative
definite forms
nominative բանսարկուն (bansarkun) բանսարկուները/բանսարկուներն (bansarkunerə/bansarkunern)
dative բանսարկուին (bansarkuin) բանսարկուներին (bansarkunerin)
1st person possessive forms (my)
nominative բանսարկուս (bansarkus) բանսարկուներս (bansarkuners)
dative բանսարկուիս (bansarkuis) բանսարկուներիս (bansarkuneris)
ablative բանսարկուիցս (bansarkuicʻs) բանսարկուներիցս (bansarkunericʻs)
instrumental բանսարկուովս (bansarkuovs) բանսարկուներովս (bansarkunerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative բանսարկուդ (bansarkud) բանսարկուներդ (bansarkunerd)
dative բանսարկուիդ (bansarkuid) բանսարկուներիդ (bansarkunerid)
ablative բանսարկուիցդ (bansarkuicʻd) բանսարկուներիցդ (bansarkunericʻd)
instrumental բանսարկուովդ (bansarkuovd) բանսարկուներովդ (bansarkunerovd)
locative

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From բանսարկեմ (bansarkem) +‎ -ու (-u).

Noun

[edit]

բանսարկու (bansarku)

  1. tell-tale, talebearer, sycophant
  2. opponent, adversary
  3. satan, devil, tempter

Declension

[edit]

Descendants

[edit]
  • Armenian: բանսարկու (bansarku)

References

[edit]