բանվոր

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From բան (ban, work) +‎ -վոր (-vor, -er).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

բանվոր (banvor)

  1. worker performing physical tasks, especially an industrial worker; laborer
  2. construction worker

Declension

[edit]
i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative բանվոր (banvor) բանվորներ (banvorner)
dative բանվորի (banvori) բանվորների (banvorneri)
ablative բանվորից (banvoricʻ) բանվորներից (banvornericʻ)
instrumental բանվորով (banvorov) բանվորներով (banvornerov)
locative
definite forms
nominative բանվորը/բանվորն (banvorə/banvorn) բանվորները/բանվորներն (banvornerə/banvornern)
dative բանվորին (banvorin) բանվորներին (banvornerin)
1st person possessive forms (my)
nominative բանվորս (banvors) բանվորներս (banvorners)
dative բանվորիս (banvoris) բանվորներիս (banvorneris)
ablative բանվորիցս (banvoricʻs) բանվորներիցս (banvornericʻs)
instrumental բանվորովս (banvorovs) բանվորներովս (banvornerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative բանվորդ (banvord) բանվորներդ (banvornerd)
dative բանվորիդ (banvorid) բանվորներիդ (banvornerid)
ablative բանվորիցդ (banvoricʻd) բանվորներիցդ (banvornericʻd)
instrumental բանվորովդ (banvorovd) բանվորներովդ (banvornerovd)
locative