բարբառիմ

Old Armenian

Alternative forms

• բարբառեմ (barbaṙem)

Etymology

From բարբառ (barbaṙ).

Verb

բարբառիմ • (barbaṙim)  (aorist indicative բարբառեցայ)

1. to speak; to shout

Conjugation

mediopassive

infinitive		բարբառել, բարբառիլ* (barbaṙel, barbaṙil*)		participle	բարբառեցեալ, բարբառեալ (barbaṙecʻeal, barbaṙeal)
causative		—		aorist stem	բարբառեց- (barbaṙecʻ-)
person		singular			plural
		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	բարբառիմ (barbaṙim)	բարբառիս (barbaṙis)	բարբառի (barbaṙi)	բարբառիմք (barbaṙimkʻ)	բարբառիք (barbaṙikʻ)	բարբառին (barbaṙin)
	imperfect	բարբառէի (barbaṙēi)	բարբառէիր (barbaṙēir)	բարբառէր, բարբառիւր (barbaṙēr, barbaṙiwr)	բարբառէաք (barbaṙēakʻ)	բարբառէիք (barbaṙēikʻ)	բարբառէին (barbaṙēin)
	aorist	բարբառեցայ (barbaṙecʻay)	բարբառեցար (barbaṙecʻar)	բարբառեցաւ (barbaṙecʻaw)	բարբառեցաք (barbaṙecʻakʻ)	բարբառեցայք (barbaṙecʻaykʻ)	բարբառեցան (barbaṙecʻan)
subjunctive		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	բարբառիցիմ (barbaṙicʻim)	բարբառիցիս (barbaṙicʻis)	բարբառիցի (barbaṙicʻi)	բարբառիցիմք (barbaṙicʻimkʻ)	բարբառիցիք (barbaṙicʻikʻ)	բարբառիցին (barbaṙicʻin)
	aorist	բարբառեցայց (barbaṙecʻaycʻ)	բարբառեսցիս (barbaṙescʻis)	բարբառեսցի (barbaṙescʻi)	բարբառեսցուք (barbaṙescʻukʻ)	բարբառեսջիք (barbaṙesǰikʻ)	բարբառեսցին (barbaṙescʻin)
imperatives		—	(դու)	—	—	(դուք)	—
	imperative	—	բարբառեա՛ց (barbaṙeácʻ)	—	—	բարբառեցարո՛ւք (barbaṙecʻarúkʻ)	—
	cohortative	—	բարբառեսջի՛ր (barbaṙesǰír)	—	—	բարբառեսջի՛ք (barbaṙesǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ բարբառիր (mí barbaṙir)	—	—	մի՛ բարբառիք (mí barbaṙikʻ)	—
*post-classical

Descendants

• Armenian: բարբառել (barbaṙel)

References

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “բարբառիմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn, Venice: S. Lazarus Armenian Academy