բնութագրել

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From բնութագիր (bnutʻagir).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

բնութագրել (bnutʻagrel)

  1. to depict, to represent, to characterize

Declension

[edit]

Conjugation

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative բնութագրել (bnutʻagrel)
dative բնութագրելու (bnutʻagrelu)
ablative բնութագրելուց (bnutʻagrelucʻ)
instrumental բնութագրելով (bnutʻagrelov)
locative բնութագրելում (bnutʻagrelum)
definite forms
nominative բնութագրելը/բնութագրելն (bnutʻagrelə/bnutʻagreln)
dative բնութագրելուն (bnutʻagrelun)
1st person possessive forms (my)
nominative բնութագրելս (bnutʻagrels)
dative բնութագրելուս (bnutʻagrelus)
ablative բնութագրելուցս (bnutʻagrelucʻs)
instrumental բնութագրելովս (bnutʻagrelovs)
locative բնութագրելումս (bnutʻagrelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative բնութագրելդ (bnutʻagreld)
dative բնութագրելուդ (bnutʻagrelud)
ablative բնութագրելուցդ (bnutʻagrelucʻd)
instrumental բնութագրելովդ (bnutʻagrelovd)
locative բնութագրելումդ (bnutʻagrelumd)