կշռադատել

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian կշռադատել (kšṙadatel).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

կշռադատել (kšṙadatel)

  1. to weigh, to consider, to deliberate

Inflection

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative կշռադատել (kšṙadatel)
dative կշռադատելու (kšṙadatelu)
ablative կշռադատելուց (kšṙadatelucʻ)
instrumental կշռադատելով (kšṙadatelov)
locative կշռադատելում (kšṙadatelum)
definite forms
nominative կշռադատելը/կշռադատելն (kšṙadatelə/kšṙadateln)
dative կշռադատելուն (kšṙadatelun)
1st person possessive forms (my)
nominative կշռադատելս (kšṙadatels)
dative կշռադատելուս (kšṙadatelus)
ablative կշռադատելուցս (kšṙadatelucʻs)
instrumental կշռադատելովս (kšṙadatelovs)
locative կշռադատելումս (kšṙadatelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative կշռադատելդ (kšṙadateld)
dative կշռադատելուդ (kšṙadatelud)
ablative կշռադատելուցդ (kšṙadatelucʻd)
instrumental կշռադատելովդ (kšṙadatelovd)
locative կշռադատելումդ (kšṙadatelumd)