ճակատամարտ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian ճակատամարտ (čakatamart).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

ճակատամարտ (čakatamart)

  1. pitched battle

Declension

[edit]
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative ճակատամարտ (čakatamart) ճակատամարտեր (čakatamarter)
dative ճակատամարտի (čakatamarti) ճակատամարտերի (čakatamarteri)
ablative ճակատամարտից (čakatamarticʻ) ճակատամարտերից (čakatamartericʻ)
instrumental ճակատամարտով (čakatamartov) ճակատամարտերով (čakatamarterov)
locative ճակատամարտում (čakatamartum) ճակատամարտերում (čakatamarterum)
definite forms
nominative ճակատամարտը/ճակատամարտն (čakatamartə/čakatamartn) ճակատամարտերը/ճակատամարտերն (čakatamarterə/čakatamartern)
dative ճակատամարտին (čakatamartin) ճակատամարտերին (čakatamarterin)
1st person possessive forms (my)
nominative ճակատամարտս (čakatamarts) ճակատամարտերս (čakatamarters)
dative ճակատամարտիս (čakatamartis) ճակատամարտերիս (čakatamarteris)
ablative ճակատամարտիցս (čakatamarticʻs) ճակատամարտերիցս (čakatamartericʻs)
instrumental ճակատամարտովս (čakatamartovs) ճակատամարտերովս (čakatamarterovs)
locative ճակատամարտումս (čakatamartums) ճակատամարտերումս (čakatamarterums)
2nd person possessive forms (your)
nominative ճակատամարտդ (čakatamartd) ճակատամարտերդ (čakatamarterd)
dative ճակատամարտիդ (čakatamartid) ճակատամարտերիդ (čakatamarterid)
ablative ճակատամարտիցդ (čakatamarticʻd) ճակատամարտերիցդ (čakatamartericʻd)
instrumental ճակատամարտովդ (čakatamartovd) ճակատամարտերովդ (čakatamarterovd)
locative ճակատամարտումդ (čakatamartumd) ճակատամարտերումդ (čakatamarterumd)
[edit]