մեկնարկ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

մեկնել (meknel) +‎ արկանել (arkanel)

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

մեկնարկ (meknark)

  1. start, starting point (beginning point of a distance race or a process)

Declension

[edit]
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative մեկնարկ (meknark) մեկնարկներ (meknarkner)
dative մեկնարկի (meknarki) մեկնարկների (meknarkneri)
ablative մեկնարկից (meknarkicʻ) մեկնարկներից (meknarknericʻ)
instrumental մեկնարկով (meknarkov) մեկնարկներով (meknarknerov)
locative մեկնարկում (meknarkum) մեկնարկներում (meknarknerum)
definite forms
nominative մեկնարկը/մեկնարկն (meknarkə/meknarkn) մեկնարկները/մեկնարկներն (meknarknerə/meknarknern)
dative մեկնարկին (meknarkin) մեկնարկներին (meknarknerin)
1st person possessive forms (my)
nominative մեկնարկս (meknarks) մեկնարկներս (meknarkners)
dative մեկնարկիս (meknarkis) մեկնարկներիս (meknarkneris)
ablative մեկնարկիցս (meknarkicʻs) մեկնարկներիցս (meknarknericʻs)
instrumental մեկնարկովս (meknarkovs) մեկնարկներովս (meknarknerovs)
locative մեկնարկումս (meknarkums) մեկնարկներումս (meknarknerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative մեկնարկդ (meknarkd) մեկնարկներդ (meknarknerd)
dative մեկնարկիդ (meknarkid) մեկնարկներիդ (meknarknerid)
ablative մեկնարկիցդ (meknarkicʻd) մեկնարկներիցդ (meknarknericʻd)
instrumental մեկնարկովդ (meknarkovd) մեկնարկներովդ (meknarknerovd)
locative մեկնարկումդ (meknarkumd) մեկնարկներումդ (meknarknerumd)