միանձն

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Old Armenian միանձն (mianjn).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

միանձն (mianjn)

  1. (archaic) anachorite, hermit

Declension

[edit]
i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative միանձն (mianjn) միանձներ (mianjner)
dative միանձնի (mianjni) միանձների (mianjneri)
ablative միանձնից (mianjnicʻ) միանձներից (mianjnericʻ)
instrumental միանձնով (mianjnov) միանձներով (mianjnerov)
locative
definite forms
nominative միանձնը/միանձնն (mianjnə/mianjnn) միանձները/միանձներն (mianjnerə/mianjnern)
dative միանձնին (mianjnin) միանձներին (mianjnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative միանձնս (mianjns) միանձներս (mianjners)
dative միանձնիս (mianjnis) միանձներիս (mianjneris)
ablative միանձնիցս (mianjnicʻs) միանձներիցս (mianjnericʻs)
instrumental միանձնովս (mianjnovs) միանձներովս (mianjnerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative միանձնդ (mianjnd) միանձներդ (mianjnerd)
dative միանձնիդ (mianjnid) միանձներիդ (mianjnerid)
ablative միանձնիցդ (mianjnicʻd) միանձներիցդ (mianjnericʻd)
instrumental միանձնովդ (mianjnovd) միանձներովդ (mianjnerovd)
locative

Derived terms

[edit]

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

մի (mi) +‎ անձն (anjn)

Noun

[edit]

միանձն (mianjn)

  1. solitary being, anachorite, hermit
  2. coenobite, monk, friar, religious

Declension

[edit]

Adjective

[edit]

միանձն (mianjn)

  1. only, alone, without company

Declension

[edit]

References

[edit]
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “միանձն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “միանձն”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy