մուրացիկ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian մուրացիկ (muracʻik); see it for more.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

մուրացիկ (muracʻik)

  1. beggar, mendicant

Declension

[edit]
i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative մուրացիկ (muracʻik) մուրացիկներ (muracʻikner)
dative մուրացիկի (muracʻiki) մուրացիկների (muracʻikneri)
ablative մուրացիկից (muracʻikicʻ) մուրացիկներից (muracʻiknericʻ)
instrumental մուրացիկով (muracʻikov) մուրացիկներով (muracʻiknerov)
locative
definite forms
nominative մուրացիկը/մուրացիկն (muracʻikə/muracʻikn) մուրացիկները/մուրացիկներն (muracʻiknerə/muracʻiknern)
dative մուրացիկին (muracʻikin) մուրացիկներին (muracʻiknerin)
1st person possessive forms (my)
nominative մուրացիկս (muracʻiks) մուրացիկներս (muracʻikners)
dative մուրացիկիս (muracʻikis) մուրացիկներիս (muracʻikneris)
ablative մուրացիկիցս (muracʻikicʻs) մուրացիկներիցս (muracʻiknericʻs)
instrumental մուրացիկովս (muracʻikovs) մուրացիկներովս (muracʻiknerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative մուրացիկդ (muracʻikd) մուրացիկներդ (muracʻiknerd)
dative մուրացիկիդ (muracʻikid) մուրացիկներիդ (muracʻiknerid)
ablative մուրացիկիցդ (muracʻikicʻd) մուրացիկներիցդ (muracʻiknericʻd)
instrumental մուրացիկովդ (muracʻikovd) մուրացիկներովդ (muracʻiknerovd)
locative

Adjective

[edit]

մուրացիկ (muracʻik)

  1. given to begging, mendicant
  2. begged, obtained by begging

Declension

[edit]
nominalized, i-type (Eastern Armenian)
singular plural
nominative մուրացիկ (muracʻik) մուրացիկներ (muracʻikner)
dative մուրացիկի (muracʻiki) մուրացիկների (muracʻikneri)
ablative մուրացիկից (muracʻikicʻ) մուրացիկներից (muracʻiknericʻ)
instrumental մուրացիկով (muracʻikov) մուրացիկներով (muracʻiknerov)
locative
definite forms
nominative մուրացիկը/մուրացիկն (muracʻikə/muracʻikn) մուրացիկները/մուրացիկներն (muracʻiknerə/muracʻiknern)
dative մուրացիկին (muracʻikin) մուրացիկներին (muracʻiknerin)
1st person possessive forms (my)
nominative մուրացիկս (muracʻiks) մուրացիկներս (muracʻikners)
dative մուրացիկիս (muracʻikis) մուրացիկներիս (muracʻikneris)
ablative մուրացիկիցս (muracʻikicʻs) մուրացիկներիցս (muracʻiknericʻs)
instrumental մուրացիկովս (muracʻikovs) մուրացիկներովս (muracʻiknerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative մուրացիկդ (muracʻikd) մուրացիկներդ (muracʻiknerd)
dative մուրացիկիդ (muracʻikid) մուրացիկներիդ (muracʻiknerid)
ablative մուրացիկիցդ (muracʻikicʻd) մուրացիկներիցդ (muracʻiknericʻd)
instrumental մուրացիկովդ (muracʻikovd) մուրացիկներովդ (muracʻiknerovd)
locative

Adverb

[edit]

մուրացիկ (muracʻik)

  1. as a beggar

References

[edit]
  • Aġayan, Ēduard (1976) “մուրացիկ”, in Ardi hayereni bacʻatrakan baṙaran [Explanatory Dictionary of Contemporary Armenian] (in Armenian), Yerevan: Hayastan

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From մուրաց- (muracʻ-) +‎ -իկ (-ik).

Noun

[edit]

մուրացիկ (muracʻik)

  1. beggar, mendicant, supplicator

Declension

[edit]

Adjective

[edit]

մուրացիկ (muracʻik)

  1. given to begging, mendicant
  2. begged, borrowed

Declension

[edit]

Adverb

[edit]

մուրացիկ (muracʻik)

  1. as a beggar
    մուրացիկ շրջելmuracʻik šrǰelto go begging, to mump

Descendants

[edit]
  • Armenian: մուրացիկ (muracʻik)

References

[edit]
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “մուրացիկ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “մուրացիկ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • J̌ahukyan, Geworg (1998) “-եցիկ”, in Hin hayereni verǰacancʻneri cagumə [The Origin of Old Armenian Suffixes] (Hayocʻ lezvi hamematakan kʻerakanutʻyan harcʻer; 2) (in Armenian), Yerevan: Anania Širakacʻi, pages 5–48