քննել
Armenian
Etymology
From Old Armenian քննեմ (kʻnnem).
Pronunciation
- (Eastern Armenian) IPA(key): /kʰənˈnel/, [kʰənːél]
- (Western Armenian) IPA(key): /kənˈnel/, [kʰənːél]
Verb
քննել • (kʻnnel)
- (transitive) to examine, inspect, study
Inflection
-el conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | քննել (kʻnnel) | imperfective converb | քննում (kʻnnum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | քննվել (kʻnnvel) | simultaneous converb | քննելիս (kʻnnelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | քննել (kʻnnel) | ||||
| aorist stem | քնն- (kʻnn-) | future converb I | քննելու (kʻnnelu) | ||||
| resultative participle | քննած (kʻnnac) | future converb II | քննելիք (kʻnnelikʻ) | ||||
| subject participle | քննող (kʻnnoġ) | connegative converb | քննի (kʻnni) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | քննում եմ (kʻnnum em) | քննում ես (kʻnnum es) | քննում է (kʻnnum ē) | քննում ենք (kʻnnum enkʻ) | քննում եք (kʻnnum ekʻ) | քննում են (kʻnnum en) | |
| past imperfective | քննում էի (kʻnnum ēi) | քննում էիր (kʻnnum ēir) | քննում էր (kʻnnum ēr) | քննում էինք (kʻnnum ēinkʻ) | քննում էիք (kʻnnum ēikʻ) | քննում էին (kʻnnum ēin) | |
| future | քննելու եմ (kʻnnelu em) | քննելու ես (kʻnnelu es) | քննելու է (kʻnnelu ē) | քննելու ենք (kʻnnelu enkʻ) | քննելու եք (kʻnnelu ekʻ) | քննելու են (kʻnnelu en) | |
| past future | քննելու էի (kʻnnelu ēi) | քննելու էիր (kʻnnelu ēir) | քննելու էր (kʻnnelu ēr) | քննելու էինք (kʻnnelu ēinkʻ) | քննելու էիք (kʻnnelu ēikʻ) | քննելու էին (kʻnnelu ēin) | |
| present perfect | քննել եմ (kʻnnel em) | քննել ես (kʻnnel es) | քննել է (kʻnnel ē) | քննել ենք (kʻnnel enkʻ) | քննել եք (kʻnnel ekʻ) | քննել են (kʻnnel en) | |
| pluperfect | քննել էի (kʻnnel ēi) | քննել էիր (kʻnnel ēir) | քննել էր (kʻnnel ēr) | քննել էինք (kʻnnel ēinkʻ) | քննել էիք (kʻnnel ēikʻ) | քննել էին (kʻnnel ēin) | |
| aorist (past perfective) | քննեցի, քննի* (kʻnnecʻi, kʻnni*) | քննեցիր, քննիր* (kʻnnecʻir, kʻnnir*) | քննեց (kʻnnecʻ) | քննեցինք, քննինք* (kʻnnecʻinkʻ, kʻnninkʻ*) | քննեցիք, քննիք* (kʻnnecʻikʻ, kʻnnikʻ*) | քննեցին, քննին* (kʻnnecʻin, kʻnnin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | քննեմ (kʻnnem) | քննես (kʻnnes) | քննի (kʻnni) | քննենք (kʻnnenkʻ) | քննեք (kʻnnekʻ) | քննեն (kʻnnen) | |
| past | քննեի (kʻnnei) | քննեիր (kʻnneir) | քններ (kʻnner) | քննեինք (kʻnneinkʻ) | քննեիք (kʻnneikʻ) | քննեին (kʻnnein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կքննեմ (kkʻnnem) | կքննես (kkʻnnes) | կքննի (kkʻnni) | կքննենք (kkʻnnenkʻ) | կքննեք (kkʻnnekʻ) | կքննեն (kkʻnnen) | |
| past | կքննեի (kkʻnnei) | կքննեիր (kkʻnneir) | կքններ (kkʻnner) | կքննեինք (kkʻnneinkʻ) | կքննեիք (kkʻnneikʻ) | կքննեին (kkʻnnein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | քննի՛ր, քննի՛* (kʻnnír, kʻnní*) | — | — | քննե՛ք, քննեցե՛ք** (kʻnnékʻ, kʻnnecʻékʻ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
-el negative conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | չքննել (čʻkʻnnel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| resultative participle | չքննած (čʻkʻnnac) | ||||||
| subject participle | չքննող (čʻkʻnnoġ) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ քննում (čʻem kʻnnum) | չես քննում (čʻes kʻnnum) | չի քննում (čʻi kʻnnum) | չենք քննում (čʻenkʻ kʻnnum) | չեք քննում (čʻekʻ kʻnnum) | չեն քննում (čʻen kʻnnum) | |
| past imperfective | չէի քննում (čʻēi kʻnnum) | չէիր քննում (čʻēir kʻnnum) | չէր քննում (čʻēr kʻnnum) | չէինք քննում (čʻēinkʻ kʻnnum) | չէիք քննում (čʻēikʻ kʻnnum) | չէին քննում (čʻēin kʻnnum) | |
| future | չեմ քննելու (čʻem kʻnnelu) | չես քննելու (čʻes kʻnnelu) | չի քննելու (čʻi kʻnnelu) | չենք քննելու (čʻenkʻ kʻnnelu) | չեք քննելու (čʻekʻ kʻnnelu) | չեն քննելու (čʻen kʻnnelu) | |
| past future | չէի քննելու (čʻēi kʻnnelu) | չէիր քննելու (čʻēir kʻnnelu) | չէր քննելու (čʻēr kʻnnelu) | չէինք քննելու (čʻēinkʻ kʻnnelu) | չէիք քննելու (čʻēikʻ kʻnnelu) | չէին քննելու (čʻēin kʻnnelu) | |
| present perfect | չեմ քննել (čʻem kʻnnel) | չես քննել (čʻes kʻnnel) | չի քննել (čʻi kʻnnel) | չենք քննել (čʻenkʻ kʻnnel) | չեք քննել (čʻekʻ kʻnnel) | չեն քննել (čʻen kʻnnel) | |
| pluperfect | չէի քննել (čʻēi kʻnnel) | չէիր քննել (čʻēir kʻnnel) | չէր քննել (čʻēr kʻnnel) | չէինք քննել (čʻēinkʻ kʻnnel) | չէիք քննել (čʻēikʻ kʻnnel) | չէին քննել (čʻēin kʻnnel) | |
| aorist (past perfective) | չքննեցի, չքննի* (čʻkʻnnecʻi, čʻkʻnni*) | չքննեցիր, չքննիր* (čʻkʻnnecʻir, čʻkʻnnir*) | չքննեց (čʻkʻnnecʻ) | չքննեցինք, չքննինք* (čʻkʻnnecʻinkʻ, čʻkʻnninkʻ*) | չքննեցիք, չքննիք* (čʻkʻnnecʻikʻ, čʻkʻnnikʻ*) | չքննեցին, չքննին* (čʻkʻnnecʻin, čʻkʻnnin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չքննեմ (čʻkʻnnem) | չքննես (čʻkʻnnes) | չքննի (čʻkʻnni) | չքննենք (čʻkʻnnenkʻ) | չքննեք (čʻkʻnnekʻ) | չքննեն (čʻkʻnnen) | |
| past | չքննեի (čʻkʻnnei) | չքննեիր (čʻkʻnneir) | չքններ (čʻkʻnner) | չքննեինք (čʻkʻnneinkʻ) | չքննեիք (čʻkʻnneikʻ) | չքննեին (čʻkʻnnein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ քննի (čʻem kʻnni) | չես քննի (čʻes kʻnni) | չի քննի (čʻi kʻnni) | չենք քննի (čʻenkʻ kʻnni) | չեք քննի (čʻekʻ kʻnni) | չեն քննի (čʻen kʻnni) | |
| past | չէի քննի (čʻēi kʻnni) | չէիր քննի (čʻēir kʻnni) | չէր քննի (čʻēr kʻnni) | չէինք քննի (čʻēinkʻ kʻnni) | չէիք քննի (čʻēikʻ kʻnni) | չէին քննի (čʻēin kʻnni) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ քննիր, մի՛ քննի* (mí kʻnnir, mí kʻnni*) | — | — | մի՛ քննեք, մի՛ քննեցեք** (mí kʻnnekʻ, mí kʻnnecʻekʻ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | քննել (kʻnnel) | |||
| dative | քննելու (kʻnnelu) | |||
| ablative | քննելուց (kʻnnelucʻ) | |||
| instrumental | քննելով (kʻnnelov) | |||
| locative | քննելում (kʻnnelum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | քննելը/քննելն (kʻnnelə/kʻnneln) | |||
| dative | քննելուն (kʻnnelun) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | քննելս (kʻnnels) | |||
| dative | քննելուս (kʻnnelus) | |||
| ablative | քննելուցս (kʻnnelucʻs) | |||
| instrumental | քննելովս (kʻnnelovs) | |||
| locative | քննելումս (kʻnnelums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | քննելդ (kʻnneld) | |||
| dative | քննելուդ (kʻnnelud) | |||
| ablative | քննելուցդ (kʻnnelucʻd) | |||
| instrumental | քննելովդ (kʻnnelovd) | |||
| locative | քննելումդ (kʻnnelumd) | |||
Old Armenian
Verb
- infinitive of քննեմ (kʻnnem)