מניא

Aramaic

Etymology

Related to מְנָא (mənā, “to count, to number”). Cognate with Biblical Hebrew מָנֶה (māne).

Noun

מָנְיָא • (manyā) m (absolute מְנֵא (mənē))

1. mina
   • Tanach, Daniel 5:25-26:

     (please add the primary text of this quotation)

     JPS

     
     

     וּדְנָה כְתָבָא דִּי רְשִׁים מְנֵא מְנֵא תְּקֵל וּפַרְסִין׃ דְּנָה פְּשַׁר־מִלְּתָא מְנֵא מְנָה־אֱלָהָא מַלְכוּתָךְ וְהַשְׁלְמַהּ׃

     ūḏənā ḵəṯāḇā dī rəšīm mənē mənē təqēl ūp̄arsīn. dənā pəšar-milləṯā mənē mənā-ʾĕlāhā malḵūṯāḵ wəhašləmah.

     And this is the writing that was inscribed: MENE MENE, TEKEL UPHARSIN [a mina, a mina, a shekel, and half-shekels]. This is the interpretation of the thing: MENE [mina], God hath numbered thy kingdom, and brought it to an end.