מײַן

Yiddish

Etymology

From (deprecated template usage) [etyl] Old High German mīn.

Determiner

מײַן • (mayn)

1. my

   ער איז מײַן ברודער.

   er iz mayn bruder.

   He is my brother.

   זי איז מײַן מאַמע.

   zi iz mayn mame.

   She is my mom.

   ער האָט געגעסן זײַן עפּל און מײַנעם אויך.

   er hot gegesn zayn epl un maynem oykh.

   He ate his apple and mine also.

Declension

Declension of מײַן

prepositive
case	masculine	neuter	feminine	plural
nominative	מײַן mayn			מײַנע mayne
accusative
dative
postpositive or nominalized
case	masculine	neuter	feminine	plural
nominative	מײַנער mayner	מײַנס mayns	מײַנע mayne	מײַנע mayne
accusative	מײַנעם maynem
dative		מײַנעם maynem	מײַנער mayner

See also

Yiddish possessive pronouns

person	1st	2nd	3rd m	3rd f	3rd n
singular	מײַן (mayn)	דײַן (dayn)	זײַן (zayn)	איר (ir)	זײַן (zayn)
plural	אונדזער (undzer)	אײַער (ayer)	זייער (zeyer)
interrogative	וועמענס (vemens)
See also the personal pronouns.