اتكل

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

South Levantine Arabic

[edit]
Root
و ك ل
1 term

Etymology

[edit]

From Arabic اِتَّكَلَ (ittakala).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /it.ta.kal/, [ɪtˈta.kal]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

[edit]

اتّكل (ittakal) VIII (present بتّكل (bittakel))

  1. to rely on, to depend [with على (ʕala) ‘on something or someone’]
    Synonym: اعتمد (iʕtamad)
    كي نضمِّن أن توصلنا قراراتنا في المجالات الأخلاقية إلى نتائج جيدة،‏ لا نقدر أن نتَّكل فقط على إحساسنا أو رأي الآخرين.
    In order to ensure that our decisions in ethical areas lead to good results, we cannot rely solely on our own feelings or the opinions of others.

Conjugation

[edit]
    Conjugation of اتّكل (ittakal)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m اتّكلت (ittakalt) اتّكلت (ittakalt) اتّكل (ittakal) اتّكلنا (ittakalna) اتّكلتو (ittakaltu) اتّكلو (ittakalu)
f اتّكلتي (ittakalti) اتّكلت (ittakalat)
present m بتّكل (battakel) بتتّكل (btittakel) بتّكل (bittakel) منتّكل (mnittakel) بتتّكلو (btittaklu) بتّكلو (bittaklu)
f بتتّكلي (btittakli) بتتّكل (btittakel)
subjunctive m اتّكل (attakel) تتّكل (tittakel) يتّكل (yittakel) نتّكل (nittakel) تتّكلو (tittaklu) يتّكلو (yittaklu)
f تتّكلي (tittakli) تتّكل (tittakel)
imperative m اتّكل (ittakel) اتّكلو (ittaklu)
f اتّكلي (ittakli)