تبختر

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Arabic[edit]

Root
ب خ ت ر (b-ḵ-t-r)

Alternative forms[edit]

Verb[edit]

تَبَخْتَرَ (tabaḵtara) IIq, non-past يَتَبَخْتَرُ‎ (yatabaḵtaru) (Classical Arabic)

  1. to swagger, to walk gracefully, to swing while walking
    • 10th century CE, Al-Khobz Arzi, (Please provide the book title or journal name):
      تَتَبَخْتَرُ الأَرْوَاحُ فِي أَجْسَامِنَا // شَوْقاً إِلَيْهِ إِذَا بَدَا يَتَبَخْتَرُ
      tatabaḵtaru l-ʔarwāḥu fī ʔajsāminā // šawqan ʔilayhi ʔiḏā badā yatabaḵtaru
      (please add an English translation of this quotation)

Conjugation[edit]

Persian[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Arabic تَبَخْتُر (tabaḵtur).

Pronunciation[edit]

 

Readings
Classical reading? taḇaxtur
Dari reading? tabaxtur
Iranian reading? tabaxtor
Tajik reading? tabaxtur

Noun[edit]

تبختر (tabaxtor)

  1. swagger, prideful gait