حام

See also: جام, خام, and چام

Arabic

Etymology 1

Adjective

حَامٍ • (ḥāmin) (construct state حَامِي (ḥāmī), feminine حَامِيَة (ḥāmiya))

1. extremely hot

Adjective

Declension of adjective حَامٍ (ḥāmin)

Singular	Masculine		Feminine
	singular triptote in ـٍ (-in)		singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	حَامِي ḥāmī	الْحَامِي al-ḥāmī	حَامِيَة ḥāmiya	الْحَامِيَة al-ḥāmiya
Nominative	حَامٍ ḥāmin	الْحَامِي al-ḥāmī	حَامِيَةٌ ḥāmiyatun	الْحَامِيَةُ al-ḥāmiyatu
Accusative	حَامِيًا ḥāmiyan	الْحَامِيَ al-ḥāmiya	حَامِيَةً ḥāmiyatan	الْحَامِيَةَ al-ḥāmiyata
Genitive	حَامٍ ḥāmin	الْحَامِي al-ḥāmī	حَامِيَةٍ ḥāmiyatin	الْحَامِيَةِ al-ḥāmiyati
Dual	Masculine		Feminine
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	حَامِيَيْن ḥāmiyayn	الْحَامِيَيْن al-ḥāmiyayn	حَامِيَتَيْن ḥāmiyatayn	الْحَامِيَتَيْن al-ḥāmiyatayn
Nominative	حَامِيَانِ ḥāmiyāni	الْحَامِيَانِ al-ḥāmiyāni	حَامِيَتَانِ ḥāmiyatāni	الْحَامِيَتَانِ al-ḥāmiyatāni
Accusative	حَامِيَيْنِ ḥāmiyayni	الْحَامِيَيْنِ al-ḥāmiyayni	حَامِيَتَيْنِ ḥāmiyatayni	الْحَامِيَتَيْنِ al-ḥāmiyatayni
Genitive	حَامِيَيْنِ ḥāmiyayni	الْحَامِيَيْنِ al-ḥāmiyayni	حَامِيَتَيْنِ ḥāmiyatayni	الْحَامِيَتَيْنِ al-ḥāmiyatayni
Plural	Masculine		Feminine
	sound masculine plural		sound feminine plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	حَامِين ḥāmīn	الْحَامِين al-ḥāmīn	حَامِيَات ḥāmiyāt	الْحَامِيَات al-ḥāmiyāt
Nominative	حَامُونَ ḥāmūna	الْحَامُونَ al-ḥāmūna	حَامِيَاتٌ ḥāmiyātun	الْحَامِيَاتُ al-ḥāmiyātu
Accusative	حَامِينَ ḥāmīna	الْحَامِينَ al-ḥāmīna	حَامِيَاتٍ ḥāmiyātin	الْحَامِيَاتِ al-ḥāmiyāti
Genitive	حَامِينَ ḥāmīna	الْحَامِينَ al-ḥāmīna	حَامِيَاتٍ ḥāmiyātin	الْحَامِيَاتِ al-ḥāmiyāti

Noun

1. a protector

Declension

Declension of noun حامٍ (ḥāmin)

Singular	Masculine			Feminine
	singular triptote in ـٍ (-in)			singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Construct	Indefinite	Definite	Construct
Informal	حامِي ḥāmī	الْحامِي al-ḥāmī	حامِي ḥāmī	حَامِيَة ḥāmiya	الْحَامِيَة al-ḥāmiya	حَامِيَة ḥāmiyat
Nominative	حامٍ ḥāmin	الْحامِي al-ḥāmī	حامِي ḥāmī	حَامِيَةٌ ḥāmiyatun	الْحَامِيَةُ al-ḥāmiyatu	حَامِيَةُ ḥāmiyatu
Accusative	حامِيًا ḥāmiyan	الْحامِيَ al-ḥāmiya	حامِيَ ḥāmiya	حَامِيَةً ḥāmiyatan	الْحَامِيَةَ al-ḥāmiyata	حَامِيَةَ ḥāmiyata
Genitive	حامٍ ḥāmin	الْحامِي al-ḥāmī	حامِي ḥāmī	حَامِيَةٍ ḥāmiyatin	الْحَامِيَةِ al-ḥāmiyati	حَامِيَةِ ḥāmiyati
Dual	Masculine			Feminine
	Indefinite	Definite	Construct	Indefinite	Definite	Construct
Informal	حامِيَيْن ḥāmiyayn	الْحامِيَيْن al-ḥāmiyayn	حامِيَيْ ḥāmiyay	حَامِيَتَيْن ḥāmiyatayn	الْحَامِيَتَيْن al-ḥāmiyatayn	حَامِيَتَيْ ḥāmiyatay
Nominative	حامِيَانِ ḥāmiyāni	الْحامِيَانِ al-ḥāmiyāni	حامِيَا ḥāmiyā	حَامِيَتَانِ ḥāmiyatāni	الْحَامِيَتَانِ al-ḥāmiyatāni	حَامِيَتَا ḥāmiyatā
Accusative	حامِيَيْنِ ḥāmiyayni	الْحامِيَيْنِ al-ḥāmiyayni	حامِيَيْ ḥāmiyay	حَامِيَتَيْنِ ḥāmiyatayni	الْحَامِيَتَيْنِ al-ḥāmiyatayni	حَامِيَتَيْ ḥāmiyatay
Genitive	حامِيَيْنِ ḥāmiyayni	الْحامِيَيْنِ al-ḥāmiyayni	حامِيَيْ ḥāmiyay	حَامِيَتَيْنِ ḥāmiyatayni	الْحَامِيَتَيْنِ al-ḥāmiyatayni	حَامِيَتَيْ ḥāmiyatay
Plural	Masculine			Feminine
	sound masculine plural‎; broken plural triptote in ـَاة (-āh)			sound feminine plural
	Indefinite	Definite	Construct	Indefinite	Definite	Construct
Informal	حَامِين‎; حُمَاة ḥāmīn‎; ḥumāt	الْحَامِين‎; الْحُمَاة al-ḥāmīn‎; al-ḥumāt	حَامِي‎; حُمَاة ḥāmī‎; ḥumāt	حَامِيَات ḥāmiyāt	الْحَامِيَات al-ḥāmiyāt	حَامِيَات ḥāmiyāt
Nominative	حَامُونَ‎; حُمَاةٌ ḥāmūna‎; ḥumātun	الْحَامُونَ‎; الْحُمَاةُ al-ḥāmūna‎; al-ḥumātu	حَامُو‎; حُمَاةُ ḥāmū‎; ḥumātu	حَامِيَاتٌ ḥāmiyātun	الْحَامِيَاتُ al-ḥāmiyātu	حَامِيَاتُ ḥāmiyātu
Accusative	حَامِينَ‎; حُمَاةً ḥāmīna‎; ḥumātan	الْحَامِينَ‎; الْحُمَاةَ al-ḥāmīna‎; al-ḥumāta	حَامِي‎; حُمَاةَ ḥāmī‎; ḥumāta	حَامِيَاتٍ ḥāmiyātin	الْحَامِيَاتِ al-ḥāmiyāti	حَامِيَاتِ ḥāmiyāti
Genitive	حَامِينَ‎; حُمَاةٍ ḥāmīna‎; ḥumātin	الْحَامِينَ‎; الْحُمَاةِ al-ḥāmīna‎; al-ḥumāti	حَامِي‎; حُمَاةِ ḥāmī‎; ḥumāti	حَامِيَاتٍ ḥāmiyātin	الْحَامِيَاتِ al-ḥāmiyāti	حَامِيَاتِ ḥāmiyāti

Adjective

حَامٍ • (ḥāmin) (construct state حَامِي (ḥāmī), feminine حَامِيَة (ḥāmiya), masculine plural حَامُون (ḥāmūn) or حُمَاة (ḥumāh), feminine plural حَامِيَات (ḥāmiyāt))

1. active participle of حَمَى (ḥamā, “to protect”)

Declension

Declension of noun حَامٍ (ḥāmin)

Singular	Masculine			Feminine
	singular triptote in ـٍ (-in)			singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Construct	Indefinite	Definite	Construct
Informal	حَامِي ḥāmī	الْحَامِي al-ḥāmī	حَامِي ḥāmī	حَامِيَة ḥāmiya	الْحَامِيَة al-ḥāmiya	حَامِيَة ḥāmiyat
Nominative	حَامٍ ḥāmin	الْحَامِي al-ḥāmī	حَامِي ḥāmī	حَامِيَةٌ ḥāmiyatun	الْحَامِيَةُ al-ḥāmiyatu	حَامِيَةُ ḥāmiyatu
Accusative	حَامِيًا ḥāmiyan	الْحَامِيَ al-ḥāmiya	حَامِيَ ḥāmiya	حَامِيَةً ḥāmiyatan	الْحَامِيَةَ al-ḥāmiyata	حَامِيَةَ ḥāmiyata
Genitive	حَامٍ ḥāmin	الْحَامِي al-ḥāmī	حَامِي ḥāmī	حَامِيَةٍ ḥāmiyatin	الْحَامِيَةِ al-ḥāmiyati	حَامِيَةِ ḥāmiyati
Dual	Masculine			Feminine
	Indefinite	Definite	Construct	Indefinite	Definite	Construct
Informal	حَامِيَيْن ḥāmiyayn	الْحَامِيَيْن al-ḥāmiyayn	حَامِيَيْ ḥāmiyay	حَامِيَتَيْن ḥāmiyatayn	الْحَامِيَتَيْن al-ḥāmiyatayn	حَامِيَتَيْ ḥāmiyatay
Nominative	حَامِيَانِ ḥāmiyāni	الْحَامِيَانِ al-ḥāmiyāni	حَامِيَا ḥāmiyā	حَامِيَتَانِ ḥāmiyatāni	الْحَامِيَتَانِ al-ḥāmiyatāni	حَامِيَتَا ḥāmiyatā
Accusative	حَامِيَيْنِ ḥāmiyayni	الْحَامِيَيْنِ al-ḥāmiyayni	حَامِيَيْ ḥāmiyay	حَامِيَتَيْنِ ḥāmiyatayni	الْحَامِيَتَيْنِ al-ḥāmiyatayni	حَامِيَتَيْ ḥāmiyatay
Genitive	حَامِيَيْنِ ḥāmiyayni	الْحَامِيَيْنِ al-ḥāmiyayni	حَامِيَيْ ḥāmiyay	حَامِيَتَيْنِ ḥāmiyatayni	الْحَامِيَتَيْنِ al-ḥāmiyatayni	حَامِيَتَيْ ḥāmiyatay
Plural	Masculine			Feminine
	sound masculine plural‎; broken plural triptote in ـَاة (-āh)			sound feminine plural
	Indefinite	Definite	Construct	Indefinite	Definite	Construct
Informal	حَامِين‎; حُمَاة ḥāmīn‎; ḥumāt	الْحَامِين‎; الْحُمَاة al-ḥāmīn‎; al-ḥumāt	حَامِي‎; حُمَاة ḥāmī‎; ḥumāt	حَامِيَات ḥāmiyāt	الْحَامِيَات al-ḥāmiyāt	حَامِيَات ḥāmiyāt
Nominative	حَامُونَ‎; حُمَاةٌ ḥāmūna‎; ḥumātun	الْحَامُونَ‎; الْحُمَاةُ al-ḥāmūna‎; al-ḥumātu	حَامُو‎; حُمَاةُ ḥāmū‎; ḥumātu	حَامِيَاتٌ ḥāmiyātun	الْحَامِيَاتُ al-ḥāmiyātu	حَامِيَاتُ ḥāmiyātu
Accusative	حَامِينَ‎; حُمَاةً ḥāmīna‎; ḥumātan	الْحَامِينَ‎; الْحُمَاةَ al-ḥāmīna‎; al-ḥumāta	حَامِي‎; حُمَاةَ ḥāmī‎; ḥumāta	حَامِيَاتٍ ḥāmiyātin	الْحَامِيَاتِ al-ḥāmiyāti	حَامِيَاتِ ḥāmiyāti
Genitive	حَامِينَ‎; حُمَاةٍ ḥāmīna‎; ḥumātin	الْحَامِينَ‎; الْحُمَاةِ al-ḥāmīna‎; al-ḥumāti	حَامِي‎; حُمَاةِ ḥāmī‎; ḥumāti	حَامِيَاتٍ ḥāmiyātin	الْحَامِيَاتِ al-ḥāmiyāti	حَامِيَاتِ ḥāmiyāti

Etymology 2

From Biblical Hebrew חָם (ḥām).

Proper noun

حَام • (ḥām) m

1. Hām, the son of Nūh and the brother of Yāfith and Sām.

Etymology 3

Verb

حَامِ • (ḥāmi) (form III)

1. second-person masculine singular active imperative of حَامَى (ḥāmā)