شعبي

Arabic

Etymology 1

Relative adjective (nisba) composed of شَعْب (šaʕb, “people”) +‎ ـِيّ (-iyy).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʃaʕ.bijj/

• Audio:

  (file)

Adjective

شَعْبِيّ • (šaʕbiyy) (feminine شَعْبِيَّة (šaʕbiyya), masculine plural شَعْبِيُّونَ (šaʕbiyyūna), feminine plural شَعْبِيَّات (šaʕbiyyāt))

1. national, people’s

   يعيش الاتحاد الشعبي الإسلامي في أوروبا

   Long live the Islamic People's Federation of Europe

2. popular, folk-, folksy

Declension

Declension of adjective شَعْبِيّ (šaʕbiyy)

Singular	Masculine		Feminine
	basic singular triptote		singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	شَعْبِي šaʕbī	الشَّعْبِي aš-šaʕbī	شَعْبِيَّة šaʕbiyya	الشَّعْبِيَّة aš-šaʕbiyya
Nominative	شَعْبِيٌّ šaʕbiyyun	الشَّعْبِيُّ aš-šaʕbiyyu	شَعْبِيَّةٌ šaʕbiyyatun	الشَّعْبِيَّةُ aš-šaʕbiyyatu
Accusative	شَعْبِيًّا šaʕbiyyan	الشَّعْبِيَّ aš-šaʕbiyya	شَعْبِيَّةً šaʕbiyyatan	الشَّعْبِيَّةَ aš-šaʕbiyyata
Genitive	شَعْبِيٍّ šaʕbiyyin	الشَّعْبِيِّ aš-šaʕbiyyi	شَعْبِيَّةٍ šaʕbiyyatin	الشَّعْبِيَّةِ aš-šaʕbiyyati
Dual	Masculine		Feminine
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	شَعْبِيَّيْن šaʕbiyyayn	الشَّعْبِيَّيْن aš-šaʕbiyyayn	شَعْبِيَّتَيْن šaʕbiyyatayn	الشَّعْبِيَّتَيْن aš-šaʕbiyyatayn
Nominative	شَعْبِيَّانِ šaʕbiyyāni	الشَّعْبِيَّانِ aš-šaʕbiyyāni	شَعْبِيَّتَانِ šaʕbiyyatāni	الشَّعْبِيَّتَانِ aš-šaʕbiyyatāni
Accusative	شَعْبِيَّيْنِ šaʕbiyyayni	الشَّعْبِيَّيْنِ aš-šaʕbiyyayni	شَعْبِيَّتَيْنِ šaʕbiyyatayni	الشَّعْبِيَّتَيْنِ aš-šaʕbiyyatayni
Genitive	شَعْبِيَّيْنِ šaʕbiyyayni	الشَّعْبِيَّيْنِ aš-šaʕbiyyayni	شَعْبِيَّتَيْنِ šaʕbiyyatayni	الشَّعْبِيَّتَيْنِ aš-šaʕbiyyatayni
Plural	Masculine		Feminine
	sound masculine plural		sound feminine plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	شَعْبِيِّين šaʕbiyyīn	الشَّعْبِيِّين aš-šaʕbiyyīn	شَعْبِيَّات šaʕbiyyāt	الشَّعْبِيَّات aš-šaʕbiyyāt
Nominative	شَعْبِيُّونَ šaʕbiyyūna	الشَّعْبِيُّونَ aš-šaʕbiyyūna	شَعْبِيَّاتٌ šaʕbiyyātun	الشَّعْبِيَّاتُ aš-šaʕbiyyātu
Accusative	شَعْبِيِّينَ šaʕbiyyīna	الشَّعْبِيِّينَ aš-šaʕbiyyīna	شَعْبِيَّاتٍ šaʕbiyyātin	الشَّعْبِيَّاتِ aš-šaʕbiyyāti
Genitive	شَعْبِيِّينَ šaʕbiyyīna	الشَّعْبِيِّينَ aš-šaʕbiyyīna	شَعْبِيَّاتٍ šaʕbiyyātin	الشَّعْبِيَّاتِ aš-šaʕbiyyāti

Etymology 2

Verb

شَعِّبِي • (šaʕʕibī) (form II)

1. second-person feminine singular active imperative of شَعَّبَ (šaʕʕaba)