ش ف و

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Arabic[edit]

Etymology[edit]

From شَفَة (šafa, lip; brink, border).

Root[edit]

ش ف و (š-f-w)

  1. related to nearing the brink

Derived terms[edit]

  • شَفًا (šafan, extremity or brink of a thing)

Related terms[edit]

References[edit]

  • Freytag, Georg (1833) “ش ف و”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum[1] (in Latin), volume 2, Halle: C. A. Schwetschke, page 436b
  • Haupt, Paul (1917) “Syriac sífṯâ, lip, and sáu̮pâ, end”, in Journal of the Society of Oriental Research[2], volume 1, page 92
  • Kazimirski, Albin de Biberstein (1860) “ش ف و”, in Dictionnaire arabe-français contenant toutes les racines de la langue arabe, leurs dérivés, tant dans l’idiome vulgaire que dans l’idiome littéral, ainsi que les dialectes d’Alger et de Maroc[3] (in French), volume 2, Paris: Maisonneuve et Cie, page 1251b
  • Lane, Edward William (1863) “ش ف و”, in Arabic-English Lexicon[4], London: Williams & Norgate, pages 1574a–1575c