نكه

Arabic

Root
ن ك ه (n-k-h)

Verb

نَكَهَ • (nakaha) I, non-past يَنْكِهُ or يَنْكَهُ‎ (yankihu or yankahu)

1. to blow into the nostrils of, to exhale one’s spirit towards

Conjugation

Conjugation of

نَكَهَ

(form-I sound, verbal noun نَكْه)

verbal noun الْمَصْدَر						نَكْه nakh
active participle اِسْم الْفَاعِل						نَاكِه nākih
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مَنْكُوه mankūh
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	نَكَهْتُ nakahtu	نَكَهْتَ nakahta	نَكَهَ nakaha		نَكَهْتُمَا nakahtumā	نَكَهَا nakahā		نَكَهْنَا nakahnā	نَكَهْتُمْ nakahtum	نَكَهُوا nakahū
	f		نَكَهْتِ nakahti	نَكَهَتْ nakahat			نَكَهَتَا nakahatā			نَكَهْتُنَّ nakahtunna	نَكَهْنَ nakahna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَنْكِهُ or أَنْكَهُ ʔankihu or ʔankahu	تَنْكِهُ or تَنْكَهُ tankihu or tankahu	يَنْكِهُ or يَنْكَهُ yankihu or yankahu		تَنْكِهَانِ or تَنْكَهَانِ tankihāni or tankahāni	يَنْكِهَانِ or يَنْكَهَانِ yankihāni or yankahāni		نَنْكِهُ or نَنْكَهُ nankihu or nankahu	تَنْكِهُونَ or تَنْكَهُونَ tankihūna or tankahūna	يَنْكِهُونَ or يَنْكَهُونَ yankihūna or yankahūna
	f		تَنْكِهِينَ or تَنْكَهِينَ tankihīna or tankahīna	تَنْكِهُ or تَنْكَهُ tankihu or tankahu			تَنْكِهَانِ or تَنْكَهَانِ tankihāni or tankahāni			تَنْكِهْنَ or تَنْكَهْنَ tankihna or tankahna	يَنْكِهْنَ or يَنْكَهْنَ yankihna or yankahna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَنْكِهَ or أَنْكَهَ ʔankiha or ʔankaha	تَنْكِهَ or تَنْكَهَ tankiha or tankaha	يَنْكِهَ or يَنْكَهَ yankiha or yankaha		تَنْكِهَا or تَنْكَهَا tankihā or tankahā	يَنْكِهَا or يَنْكَهَا yankihā or yankahā		نَنْكِهَ or نَنْكَهَ nankiha or nankaha	تَنْكِهُوا or تَنْكَهُوا tankihū or tankahū	يَنْكِهُوا or يَنْكَهُوا yankihū or yankahū
	f		تَنْكِهِي or تَنْكَهِي tankihī or tankahī	تَنْكِهَ or تَنْكَهَ tankiha or tankaha			تَنْكِهَا or تَنْكَهَا tankihā or tankahā			تَنْكِهْنَ or تَنْكَهْنَ tankihna or tankahna	يَنْكِهْنَ or يَنْكَهْنَ yankihna or yankahna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَنْكِهْ or أَنْكَهْ ʔankih or ʔankah	تَنْكِهْ or تَنْكَهْ tankih or tankah	يَنْكِهْ or يَنْكَهْ yankih or yankah		تَنْكِهَا or تَنْكَهَا tankihā or tankahā	يَنْكِهَا or يَنْكَهَا yankihā or yankahā		نَنْكِهْ or نَنْكَهْ nankih or nankah	تَنْكِهُوا or تَنْكَهُوا tankihū or tankahū	يَنْكِهُوا or يَنْكَهُوا yankihū or yankahū
	f		تَنْكِهِي or تَنْكَهِي tankihī or tankahī	تَنْكِهْ or تَنْكَهْ tankih or tankah			تَنْكِهَا or تَنْكَهَا tankihā or tankahā			تَنْكِهْنَ or تَنْكَهْنَ tankihna or tankahna	يَنْكِهْنَ or يَنْكَهْنَ yankihna or yankahna
imperative الْأَمْر	m		اِنْكِهْ or اِنْكَهْ inkih or inkah			اِنْكِهَا or اِنْكَهَا inkihā or inkahā				اِنْكِهُوا or اِنْكَهُوا inkihū or inkahū
	f		اِنْكِهِي or اِنْكَهِي inkihī or inkahī							اِنْكِهْنَ or اِنْكَهْنَ inkihna or inkahna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	نُكِهْتُ nukihtu	نُكِهْتَ nukihta	نُكِهَ nukiha		نُكِهْتُمَا nukihtumā	نُكِهَا nukihā		نُكِهْنَا nukihnā	نُكِهْتُمْ nukihtum	نُكِهُوا nukihū
	f		نُكِهْتِ nukihti	نُكِهَتْ nukihat			نُكِهَتَا nukihatā			نُكِهْتُنَّ nukihtunna	نُكِهْنَ nukihna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُنْكَهُ ʔunkahu	تُنْكَهُ tunkahu	يُنْكَهُ yunkahu		تُنْكَهَانِ tunkahāni	يُنْكَهَانِ yunkahāni		نُنْكَهُ nunkahu	تُنْكَهُونَ tunkahūna	يُنْكَهُونَ yunkahūna
	f		تُنْكَهِينَ tunkahīna	تُنْكَهُ tunkahu			تُنْكَهَانِ tunkahāni			تُنْكَهْنَ tunkahna	يُنْكَهْنَ yunkahna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُنْكَهَ ʔunkaha	تُنْكَهَ tunkaha	يُنْكَهَ yunkaha		تُنْكَهَا tunkahā	يُنْكَهَا yunkahā		نُنْكَهَ nunkaha	تُنْكَهُوا tunkahū	يُنْكَهُوا yunkahū
	f		تُنْكَهِي tunkahī	تُنْكَهَ tunkaha			تُنْكَهَا tunkahā			تُنْكَهْنَ tunkahna	يُنْكَهْنَ yunkahna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُنْكَهْ ʔunkah	تُنْكَهْ tunkah	يُنْكَهْ yunkah		تُنْكَهَا tunkahā	يُنْكَهَا yunkahā		نُنْكَهْ nunkah	تُنْكَهُوا tunkahū	يُنْكَهُوا yunkahū
	f		تُنْكَهِي tunkahī	تُنْكَهْ tunkah			تُنْكَهَا tunkahā			تُنْكَهْنَ tunkahna	يُنْكَهْنَ yunkahna

Verb

نَكَّهَ • (nakkaha) II, non-past يُنَكِّهُ‎ (yunakkihu)

1. to flavour, to add aroma to

Conjugation

Conjugation of

نَكَّهَ

(form-II sound)

verbal noun الْمَصْدَر						تَنْكِيه tankīh
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُنَكِّه munakkih
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مُنَكَّه munakkah
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	نَكَّهْتُ nakkahtu	نَكَّهْتَ nakkahta	نَكَّهَ nakkaha		نَكَّهْتُمَا nakkahtumā	نَكَّهَا nakkahā		نَكَّهْنَا nakkahnā	نَكَّهْتُمْ nakkahtum	نَكَّهُوا nakkahū
	f		نَكَّهْتِ nakkahti	نَكَّهَتْ nakkahat			نَكَّهَتَا nakkahatā			نَكَّهْتُنَّ nakkahtunna	نَكَّهْنَ nakkahna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُنَكِّهُ ʔunakkihu	تُنَكِّهُ tunakkihu	يُنَكِّهُ yunakkihu		تُنَكِّهَانِ tunakkihāni	يُنَكِّهَانِ yunakkihāni		نُنَكِّهُ nunakkihu	تُنَكِّهُونَ tunakkihūna	يُنَكِّهُونَ yunakkihūna
	f		تُنَكِّهِينَ tunakkihīna	تُنَكِّهُ tunakkihu			تُنَكِّهَانِ tunakkihāni			تُنَكِّهْنَ tunakkihna	يُنَكِّهْنَ yunakkihna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُنَكِّهَ ʔunakkiha	تُنَكِّهَ tunakkiha	يُنَكِّهَ yunakkiha		تُنَكِّهَا tunakkihā	يُنَكِّهَا yunakkihā		نُنَكِّهَ nunakkiha	تُنَكِّهُوا tunakkihū	يُنَكِّهُوا yunakkihū
	f		تُنَكِّهِي tunakkihī	تُنَكِّهَ tunakkiha			تُنَكِّهَا tunakkihā			تُنَكِّهْنَ tunakkihna	يُنَكِّهْنَ yunakkihna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُنَكِّهْ ʔunakkih	تُنَكِّهْ tunakkih	يُنَكِّهْ yunakkih		تُنَكِّهَا tunakkihā	يُنَكِّهَا yunakkihā		نُنَكِّهْ nunakkih	تُنَكِّهُوا tunakkihū	يُنَكِّهُوا yunakkihū
	f		تُنَكِّهِي tunakkihī	تُنَكِّهْ tunakkih			تُنَكِّهَا tunakkihā			تُنَكِّهْنَ tunakkihna	يُنَكِّهْنَ yunakkihna
imperative الْأَمْر	m		نَكِّهْ nakkih			نَكِّهَا nakkihā				نَكِّهُوا nakkihū
	f		نَكِّهِي nakkihī							نَكِّهْنَ nakkihna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	نُكِّهْتُ nukkihtu	نُكِّهْتَ nukkihta	نُكِّهَ nukkiha		نُكِّهْتُمَا nukkihtumā	نُكِّهَا nukkihā		نُكِّهْنَا nukkihnā	نُكِّهْتُمْ nukkihtum	نُكِّهُوا nukkihū
	f		نُكِّهْتِ nukkihti	نُكِّهَتْ nukkihat			نُكِّهَتَا nukkihatā			نُكِّهْتُنَّ nukkihtunna	نُكِّهْنَ nukkihna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُنَكَّهُ ʔunakkahu	تُنَكَّهُ tunakkahu	يُنَكَّهُ yunakkahu		تُنَكَّهَانِ tunakkahāni	يُنَكَّهَانِ yunakkahāni		نُنَكَّهُ nunakkahu	تُنَكَّهُونَ tunakkahūna	يُنَكَّهُونَ yunakkahūna
	f		تُنَكَّهِينَ tunakkahīna	تُنَكَّهُ tunakkahu			تُنَكَّهَانِ tunakkahāni			تُنَكَّهْنَ tunakkahna	يُنَكَّهْنَ yunakkahna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُنَكَّهَ ʔunakkaha	تُنَكَّهَ tunakkaha	يُنَكَّهَ yunakkaha		تُنَكَّهَا tunakkahā	يُنَكَّهَا yunakkahā		نُنَكَّهَ nunakkaha	تُنَكَّهُوا tunakkahū	يُنَكَّهُوا yunakkahū
	f		تُنَكَّهِي tunakkahī	تُنَكَّهَ tunakkaha			تُنَكَّهَا tunakkahā			تُنَكَّهْنَ tunakkahna	يُنَكَّهْنَ yunakkahna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُنَكَّهْ ʔunakkah	تُنَكَّهْ tunakkah	يُنَكَّهْ yunakkah		تُنَكَّهَا tunakkahā	يُنَكَّهَا yunakkahā		نُنَكَّهْ nunakkah	تُنَكَّهُوا tunakkahū	يُنَكَّهُوا yunakkahū
	f		تُنَكَّهِي tunakkahī	تُنَكَّهْ tunakkah			تُنَكَّهَا tunakkahā			تُنَكَّهْنَ tunakkahna	يُنَكَّهْنَ yunakkahna

Noun

نَكْه • (nakh) m

1. verbal noun of نَكَهَ (nakaha) (form I)

Declension

Declension of noun نَكْه (nakh)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	نَكْه nakh	النَّكْه an-nakh	نَكْه nakh
Nominative	نَكْهٌ nakhun	النَّكْهُ an-nakhu	نَكْهُ nakhu
Accusative	نَكْهًا nakhan	النَّكْهَ an-nakha	نَكْهَ nakha
Genitive	نَكْهٍ nakhin	النَّكْهِ an-nakhi	نَكْهِ nakhi

Mogholi

Mogholi numbers ^(edit)

		10
		1	2  →	10  →
Cardinal: نكه

Etymology

From Proto-Mongolic *nigen, *niken. Cognate to Mongolian нэг (neg, “one”).

Numeral

نِکَه (nika)

1. one