अकार

See also: अंकारा

Hindi

Etymology

Borrowing from Sanskrit अकार (akāra)

Noun

अकार • (akār) m

1. the Devanagari letter अ (a)
2. the vowel sound /ə/

---

Sanskrit

Etymology

अ (a, the letter) +‎ कार (kāra, term designating a letter or sound).

Pronunciation

• (Classical) IPA^(key): /ɐˈkɑː.ɽɐ/

Noun

अकार • (akāra) m

1. The Devanagari letter अ.
2. The vowel sound /ɐ/

Inflection

Masculine a-stem declension of अकार
Nom. sg.	अकारः (akāraḥ)
Gen. sg.	अकारस्य (akārasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अकारः (akāraḥ)	अकारौ (akārau)	अकाराः (akārāḥ)
Vocative	अकार (akāra)	अकारौ (akārau)	अकाराः (akārāḥ)
Accusative	अकारम् (akāram)	अकारौ (akārau)	अकारान् (akārān)
Instrumental	अकारेन (akārena)	अकाराभ्याम् (akārābhyām)	अकारैः (akāraiḥ)
Dative	अकाराय (akārāya)	अकाराभ्याम् (akārābhyām)	अकारेभ्यः (akārebhyaḥ)
Ablative	अकारात् (akārāt)	अकाराभ्याम् (akārābhyām)	अकारेभ्यः (akārebhyaḥ)
Genitive	अकारस्य (akārasya)	अकारयोः (akārayoḥ)	अकारानाम् (akārānām)
Locative	अकारे (akāre)	अकारयोः (akārayoḥ)	अकारेषु (akāreṣu)

References

• Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0001