ईर्ष्या

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit ईर्ष्या (īrṣyā).

Pronunciation

• (Delhi) IPA^(key): /iːɾ.ʂjɑː/, [iːɾ.ʃjäː]

Noun

ईर्ष्या • (īrṣyā) f (Urdu spelling ایرشا)

1. jealousy, envy

   (deprecated template usage)

   उसके मन में ख़ूब ईर्ष्या है।

   uske man mẽ xūb īrṣyā hai.

   He is a very jealous man.

   Synonyms: डाह (ḍāh), जलन (jalan)

References

• McGregor, Ronald Stuart (1993) “ईर्ष्या”, in The Oxford Hindi-English Dictionary, London: Oxford University Press

---

Sanskrit

Etymology

From a root ईर्ष्य् (īrṣy).

Alternative forms

• ईर्षा (īrṣā)

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /iːɾ.ʂjɑː/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈiːɾ.ʂjɑː/

Noun

ईर्ष्या • (īrṣyā) stem, f

1. envy or impatience over another's success, jealousy
2. spite, malice

Declension

Feminine ā-stem declension of ईर्ष्या (īrṣyā)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	ईर्ष्या īrṣyā	ईर्ष्ये īrṣye	ईर्ष्याः īrṣyāḥ
Vocative	ईर्ष्ये īrṣye	ईर्ष्ये īrṣye	ईर्ष्याः īrṣyāḥ
Accusative	ईर्ष्याम् īrṣyām	ईर्ष्ये īrṣye	ईर्ष्याः īrṣyāḥ
Instrumental	ईर्ष्यया / ईर्ष्या¹ īrṣyayā / īrṣyā¹	ईर्ष्याभ्याम् īrṣyābhyām	ईर्ष्याभिः īrṣyābhiḥ
Dative	ईर्ष्यायै īrṣyāyai	ईर्ष्याभ्याम् īrṣyābhyām	ईर्ष्याभ्यः īrṣyābhyaḥ
Ablative	ईर्ष्यायाः / ईर्ष्यायै² īrṣyāyāḥ / īrṣyāyai²	ईर्ष्याभ्याम् īrṣyābhyām	ईर्ष्याभ्यः īrṣyābhyaḥ
Genitive	ईर्ष्यायाः / ईर्ष्यायै² īrṣyāyāḥ / īrṣyāyai²	ईर्ष्ययोः īrṣyayoḥ	ईर्ष्याणाम् īrṣyāṇām
Locative	ईर्ष्यायाम् īrṣyāyām	ईर्ष्ययोः īrṣyayoḥ	ईर्ष्यासु īrṣyāsu
Notes	¹Vedic ²Brāhmaṇas

References

• Bahri, Hardev (1989) “ईर्ष्या”, in Siksarthi Hindi-Angrejhi Sabdakosa [Learners' Hindi-English Dictionary], Delhi: Rajpal & Sons.
• Monier William's Sanskrit-English Dictionary, 2nd Ed. 1899.