कृकर
Sanskrit
Etymology
From Proto-Indo-European *kerk (“crow, raven”), probably an onamatopoeia. Cognate with Ancient Greek κόραξ (kórax), Old Irish cerc (“hen”), Avestan 𐬐𐬀𐬵𐬭𐬐𐬀𐬙𐬀𐬝 (kahrkatat̰, “rooster”), obsolete German Ruch, Old English hrōc (English rook).
Pronunciation
Noun
कृकर • (kṛkara) stem, m (root noun)
Declension
| Masculine a-stem declension of कृकर | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | कृकरः (kṛkaraḥ) | ||
| Gen. sg. | कृकरस्य (kṛkarasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | कृकरः (kṛkaraḥ) | कृकरौ (kṛkarau) | कृकराः (kṛkarāḥ) |
| Vocative | कृकर (kṛkara) | कृकरौ (kṛkarau) | कृकराः (kṛkarāḥ) |
| Accusative | कृकरम् (kṛkaram) | कृकरौ (kṛkarau) | कृकरान् (kṛkarān) |
| Instrumental | कृकरेन (kṛkarena) | कृकराभ्याम् (kṛkarābhyām) | कृकरैः (kṛkaraiḥ) |
| Dative | कृकराय (kṛkarāya) | कृकराभ्याम् (kṛkarābhyām) | कृकरेभ्यः (kṛkarebhyaḥ) |
| Ablative | कृकरात् (kṛkarāt) | कृकराभ्याम् (kṛkarābhyām) | कृकरेभ्यः (kṛkarebhyaḥ) |
| Genitive | कृकरस्य (kṛkarasya) | कृकरयोः (kṛkarayoḥ) | कृकरानाम् (kṛkarānām) |
| Locative | कृकरे (kṛkare) | कृकरयोः (kṛkarayoḥ) | कृकरेषु (kṛkareṣu) |
Descendants
- Hindi: किरकिला (kirkilā)