गोविन्द
Sanskrit
Etymology
From गो (go) + विन्द (vinda).
Noun
गोविन्द • (govinda) stem, m
- cowherd
- Govinda: an epithet of Krishna (MBh., Hariv., Bhag., BhP.)
- epithet of Brihaspati (L.)
- name of a month (VarBṛS.)
- name of a prince
- name of various teachers and authors
- name of a mountain (MBh.)
Declension
| Masculine a-stem declension of गोविन्द | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | गोविन्दः (govindaḥ) | ||
| Gen. sg. | गोविन्दस्य (govindasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | गोविन्दः (govindaḥ) | गोविन्दौ (govindau) | गोविन्दाः (govindāḥ) |
| Vocative | गोविन्द (govinda) | गोविन्दौ (govindau) | गोविन्दाः (govindāḥ) |
| Accusative | गोविन्दम् (govindam) | गोविन्दौ (govindau) | गोविन्दान् (govindān) |
| Instrumental | गोविन्देन (govindena) | गोविन्दाभ्याम् (govindābhyām) | गोविन्दैः (govindaiḥ) |
| Dative | गोविन्दाय (govindāya) | गोविन्दाभ्याम् (govindābhyām) | गोविन्देभ्यः (govindebhyaḥ) |
| Ablative | गोविन्दात् (govindāt) | गोविन्दाभ्याम् (govindābhyām) | गोविन्देभ्यः (govindebhyaḥ) |
| Genitive | गोविन्दस्य (govindasya) | गोविन्दयोः (govindayoḥ) | गोविन्दानाम् (govindānām) |
| Locative | गोविन्दे (govinde) | गोविन्दयोः (govindayoḥ) | गोविन्देषु (govindeṣu) |
Descendants
References
- Monier Williams (1899) “गोविन्द”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 0366.