दायिन्
Jump to navigation
Jump to search
Sanskrit[edit]
Etymology[edit]
From the root of दा (to give).
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
दायिन् • (dāyin) stem, m
- giver, one who gives
- responsible, answerable
- Synonym: उत्तरदायिन् (uttaradāyin)
Declension[edit]
Masculine in-stem declension of दायिन् (dāyin) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | दायी dāyī |
दायिनौ / दायिना¹ dāyinau / dāyinā¹ |
दायिनः dāyinaḥ |
Vocative | दायिन् dāyin |
दायिनौ / दायिना¹ dāyinau / dāyinā¹ |
दायिनः dāyinaḥ |
Accusative | दायिनम् dāyinam |
दायिनौ / दायिना¹ dāyinau / dāyinā¹ |
दायिनः dāyinaḥ |
Instrumental | दायिना dāyinā |
दायिभ्याम् dāyibhyām |
दायिभिः dāyibhiḥ |
Dative | दायिने dāyine |
दायिभ्याम् dāyibhyām |
दायिभ्यः dāyibhyaḥ |
Ablative | दायिनः dāyinaḥ |
दायिभ्याम् dāyibhyām |
दायिभ्यः dāyibhyaḥ |
Genitive | दायिनः dāyinaḥ |
दायिनोः dāyinoḥ |
दायिनाम् dāyinām |
Locative | दायिनि dāyini |
दायिनोः dāyinoḥ |
दायिषु dāyiṣu |
Notes |
|
Derived terms[edit]
- आनन्ददायिन् (ānandadāyin)
- फलदायिन् (phaladāyin)
- लाभदायिन् (lābhadāyin)