धातृ

See also: धातु and धृत

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *dʰaHtā́, from Proto-Indo-Iranian *dʰaHtā́, from Proto-Indo-European *dʰeh₁-tḗr, from *dʰeh₁- (“to do, put, place”). Cognate with Avestan 𐬛𐬁𐬙𐬀𐬭‎ (dātar‎).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /dʱɑː.tŕ̩/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈd̪ʱɑː.t̪r̩/

Noun

धातृ • (dhātṛ́) stem, m

1. creator, founder
2. maintainer, supporter
3. the god who is responsible for the creation and maintenance of existence

Declension

Masculine ṛ-stem declension of धातृ (dhātṛ́)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	धाता dhātā́	धातरौ / धातरा¹ dhātárau / dhātárā¹	धातरः dhātáraḥ
Vocative	धातः dhā́taḥ	धातरौ / धातरा¹ dhā́tarau / dhā́tarā¹	धातरः dhā́taraḥ
Accusative	धातरम् dhātáram	धातरौ / धातरा¹ dhātárau / dhātárā¹	धातॄन् dhātṝ́n
Instrumental	धात्रा dhātrā́	धातृभ्याम् dhātṛ́bhyām	धातृभिः dhātṛ́bhiḥ
Dative	धात्रे dhātré	धातृभ्याम् dhātṛ́bhyām	धातृभ्यः dhātṛ́bhyaḥ
Ablative	धातुः dhātúḥ	धातृभ्याम् dhātṛ́bhyām	धातृभ्यः dhātṛ́bhyaḥ
Genitive	धातुः dhātúḥ	धात्रोः dhātróḥ	धातॄणाम् dhātṝṇā́m
Locative	धातरि dhātári	धात्रोः dhātróḥ	धातृषु dhātṛ́ṣu
Notes	¹Vedic