प्राप्यक

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit प्राप्यक (prāpyaka, “bill”).

Pronunciation

• (Delhi Hindi) IPA^(key): /pɾɑːp.jək/, [pɾäːp.jɐk]

Noun

प्राप्यक • (prāpyak) m

1. (neologism, formal) a bill to be paid

Declension

Declension of प्राप्यक (masc cons-stem)

	singular	plural
direct	प्राप्यक prāpyak	प्राप्यक prāpyak
oblique	प्राप्यक prāpyak	प्राप्यकों prāpyakõ
vocative	प्राप्यक prāpyak	प्राप्यको prāpyako

Related terms

• प्राप्तिका (prāptikā, “receipt”)

References

• McGregor, Ronald Stuart (1993) “प्राप्यक”, in The Oxford Hindi-English Dictionary, London: Oxford University Press

Sanskrit

Etymology

From प्राप्य (prāpya) +‎ -क (-ka).

Pronunciation

• (Classical) IPA^(key): /ˈpɾɑːp.jɐ.kɐ/

Noun

प्राप्यक • (prāpyaka) stem, n

1. (neologism) bill

Declension

Neuter a-stem declension of प्राप्यक (prāpyaka)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	प्राप्यकम् prāpyakam	प्राप्यके prāpyake	प्राप्यकाणि / प्राप्यका¹ prāpyakāṇi / prāpyakā¹
Vocative	प्राप्यक prāpyaka	प्राप्यके prāpyake	प्राप्यकाणि / प्राप्यका¹ prāpyakāṇi / prāpyakā¹
Accusative	प्राप्यकम् prāpyakam	प्राप्यके prāpyake	प्राप्यकाणि / प्राप्यका¹ prāpyakāṇi / prāpyakā¹
Instrumental	प्राप्यकेण prāpyakeṇa	प्राप्यकाभ्याम् prāpyakābhyām	प्राप्यकैः / प्राप्यकेभिः¹ prāpyakaiḥ / prāpyakebhiḥ¹
Dative	प्राप्यकाय prāpyakāya	प्राप्यकाभ्याम् prāpyakābhyām	प्राप्यकेभ्यः prāpyakebhyaḥ
Ablative	प्राप्यकात् prāpyakāt	प्राप्यकाभ्याम् prāpyakābhyām	प्राप्यकेभ्यः prāpyakebhyaḥ
Genitive	प्राप्यकस्य prāpyakasya	प्राप्यकयोः prāpyakayoḥ	प्राप्यकाणाम् prāpyakāṇām
Locative	प्राप्यके prāpyake	प्राप्यकयोः prāpyakayoḥ	प्राप्यकेषु prāpyakeṣu
Notes	¹Vedic

Descendants

• → Hindi: प्राप्यक (prāpyak) (learned)