भूमन्

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *bʰúHma, from Proto-Indo-Iranian *bʰúHma, from Proto-Indo-European *bʰúHmn̥, from *bʰuH- (“to be”). Formed as भू (√bhū, “being, to be”) +‎ -मन् (-man, “nominalizer”)

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /bʱúː.mɐn/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈbʱuː.mɐn̪/

• (Vedic) IPA^(key): /bʱuː.mɐ́n/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈbʱuː.mɐn̪/

Noun

भूमन् • (bhū́man) n

1. world (RV., AV.)
2. territory, country, region (ĀśvGṛ.)

Declension

Neuter an-stem declension of भूमन् (bhū́man)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	भूम bhū́ma	भूम्नी / भूमनी bhū́mnī / bhū́manī	भूमानि / भूम¹ / भूमा¹ bhū́māni / bhū́ma¹ / bhū́mā¹
Vocative	भूमन् / भूम bhū́man / bhū́ma	भूम्नी / भूमनी bhū́mnī / bhū́manī	भूमानि / भूम¹ / भूमा¹ bhū́māni / bhū́ma¹ / bhū́mā¹
Accusative	भूम bhū́ma	भूम्नी / भूमनी bhū́mnī / bhū́manī	भूमानि / भूम¹ / भूमा¹ bhū́māni / bhū́ma¹ / bhū́mā¹
Instrumental	भूम्ना bhū́mnā	भूमभ्याम् bhū́mabhyām	भूमभिः bhū́mabhiḥ
Dative	भूम्ने bhū́mne	भूमभ्याम् bhū́mabhyām	भूमभ्यः bhū́mabhyaḥ
Ablative	भूम्नः bhū́mnaḥ	भूमभ्याम् bhū́mabhyām	भूमभ्यः bhū́mabhyaḥ
Genitive	भूम्नः bhū́mnaḥ	भूम्नोः bhū́mnoḥ	भूम्नाम् bhū́mnām
Locative	भूम्नि / भूमनि / भूमन्¹ bhū́mni / bhū́mani / bhū́man¹	भूम्नोः bhū́mnoḥ	भूमसु bhū́masu
Notes	¹Vedic

Noun

भूमन् • (bhūmán) m

1. multitude, plenty, amount, majority (RV., etc.)
2. wealth (RV., etc.)

Declension

Masculine an-stem declension of भूमन् (bhūmán)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	भूमा bhūmā́	भूमानौ / भूमाना¹ bhūmā́nau / bhūmā́nā¹	भूमानः bhūmā́naḥ
Vocative	भूमन् bhū́man	भूमानौ / भूमाना¹ bhū́mānau / bhū́mānā¹	भूमानः bhū́mānaḥ
Accusative	भूमानम् bhūmā́nam	भूमानौ / भूमाना¹ bhūmā́nau / bhūmā́nā¹	भूम्नः bhūmnáḥ
Instrumental	भूम्ना bhūmnā́	भूमभ्याम् bhūmábhyām	भूमभिः bhūmábhiḥ
Dative	भूम्ने bhūmné	भूमभ्याम् bhūmábhyām	भूमभ्यः bhūmábhyaḥ
Ablative	भूम्नः bhūmnáḥ	भूमभ्याम् bhūmábhyām	भूमभ्यः bhūmábhyaḥ
Genitive	भूम्नः bhūmnáḥ	भूम्नोः bhūmnóḥ	भूम्नाम् bhūmnā́m
Locative	भूम्नि / भूमनि / भूमन्¹ bhūmní / bhūmáni / bhūmán¹	भूम्नोः bhūmnóḥ	भूमसु bhūmásu
Notes	¹Vedic

Noun

भूमन् • (bhū́man) f

1. assembly (ŚāṅkhBr.)

Declension

Feminine an-stem declension of भूमन् (bhū́man)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	भूम bhū́ma	भूम्नी / भूमनी bhū́mnī / bhū́manī	भूमानि / भूम¹ / भूमा¹ bhū́māni / bhū́ma¹ / bhū́mā¹
Vocative	भूमन् / भूम bhū́man / bhū́ma	भूम्नी / भूमनी bhū́mnī / bhū́manī	भूमानि / भूम¹ / भूमा¹ bhū́māni / bhū́ma¹ / bhū́mā¹
Accusative	भूम bhū́ma	भूम्नी / भूमनी bhū́mnī / bhū́manī	भूमानि / भूम¹ / भूमा¹ bhū́māni / bhū́ma¹ / bhū́mā¹
Instrumental	भूम्ना bhū́mnā	भूमभ्याम् bhū́mabhyām	भूमभिः bhū́mabhiḥ
Dative	भूम्ने bhū́mne	भूमभ्याम् bhū́mabhyām	भूमभ्यः bhū́mabhyaḥ
Ablative	भूम्नः bhū́mnaḥ	भूमभ्याम् bhū́mabhyām	भूमभ्यः bhū́mabhyaḥ
Genitive	भूम्नः bhū́mnaḥ	भूम्नोः bhū́mnoḥ	भूम्नाम् bhū́mnām
Locative	भूम्नि / भूमनि / भूमन्¹ bhū́mni / bhū́mani / bhū́man¹	भूम्नोः bhū́mnoḥ	भूमसु bhū́masu
Notes	¹Vedic

References

• Monier Williams (1899) “भूमन्”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 0763.