वस्तु

See also: वस्तू, वस्ते, वसति, and वास्तु

Hindi

Etymology

From (deprecated template usage) [etyl] Sanskrit वस्तु (vastu).

Pronunciation

• (Delhi) IPA^(key): /ʋəs.t̪uː/, [ʋɐs.t̪uː]

Noun

वस्तु • (vastu) f (Urdu spelling وستو)

1. a thing
2. stuff
3. baggage
4. material
5. something real or existent
6. a commodity
7. essential property, nature, essence, substance
8. the object (of); the pith or substance (of)

Synonyms

• चीज़ (cīz)

Derived terms

• वस्तुनिष्ठता (vastuniṣṭhatā)

References

• McGregor, R.S, ed. The Oxford Hindi-English Dictionary, Oxford university press. 1993
• Platts, John T. A dictionary of Urdu, Classical Hindi, and English Oxford. 1884. [1]

---

Old Gujarati

Etymology

Borrowed from Sanskrit वस्तु (vastu).

Noun

वस्तु • (vastu) n

1. thing, object

---

Sanskrit

Noun

वस्तु • (vastu) stem, n

1. a thing
2. any really existing or abiding substance or essence, thing, object, article
3. seat, place
4. matter, circumstance
5. substance, contents or subject (of a poem etc.)

Declension

Neuter u-stem declension of वस्तु
Nom. sg.	वस्तु (vastu)
Gen. sg.	वस्तुनः (vastunaḥ)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	वस्तु (vastu)	वस्तुनी (vastunī)	वस्तूनि (vastūni)
Vocative	वस्तु (vastu)	वस्तुनी (vastunī)	वस्तूनि (vastūni)
Accusative	वस्तु (vastu)	वस्तुनी (vastunī)	वस्तूनि (vastūni)
Instrumental	वस्तुना (vastunā)	वस्तुभ्याम् (vastubhyām)	वस्तुभिः (vastubhiḥ)
Dative	वस्तुने (vastune)	वस्तुभ्याम् (vastubhyām)	वस्तुभ्यः (vastubhyaḥ)
Ablative	वस्तुनः (vastunaḥ)	वस्तुभ्याम् (vastubhyām)	वस्तुभ्यः (vastubhyaḥ)
Genitive	वस्तुनः (vastunaḥ)	वस्तुनोः (vastunoḥ)	वस्तूनाम् (vastūnām)
Locative	वस्तुनि (vastuni)	वस्तुनोः (vastunoḥ)	वस्तुषु (vastuṣu)

Descendants

• Ardhamagadhi:
• Assamese: বস্তু (bôstu)
• Balinese: ᬯᬲ᭄ᬢᬸ (wastu)
• Bengali: বস্তু (bôstu)
• Gujarati: વસ્તુ (vastu)
• Hindi: वस्तु (vastu)
• Kannada: ವಸ್ತು (vastu)
• Marathi: वस्तू (vastū)

• Nepali: बस्तु (bastu), वस्तु (vastu)
• Pali: वत्थु (vatthu)
  • Burmese: ဝတ္ထု (wathtu.)
  • Khmer: វត្ថុ (vôtthô)
  • Lao: ວັດຖຸ (wat thu)
  • Thai: วัตถุ (wạtt̄hu)
• Punjabi: ਵਸਤੁ (vastu)
• Tamil: வஸ்து (vastu)
• Telugu: వస్తువు (vastuvu)
• Thai: วัสดุ (wạttu)
• Urdu: وستو (vastu)

Noun

वस्तु • (vástu) f

1. becoming light, dawning, morning

Declension

Feminine u-stem declension of वस्तु
Nom. sg.	वस्तुः (vastuḥ)
Gen. sg.	वस्तुवाः/ वस्तोः (vastuvāḥ/ vastoḥ)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	वस्तुः (vastuḥ)	वस्तू (vastū)	वस्तवः (vastavaḥ)
Vocative	वस्तो (vasto)	वस्तू (vastū)	वस्तवः (vastavaḥ)
Accusative	वस्तुम् (vastum)	वस्तू (vastū)	वस्तूः (vastūḥ)
Instrumental	वस्त्वा (vastvā)	वस्तुभ्याम् (vastubhyām)	वस्तुभिः (vastubhiḥ)
Dative	वस्त्वै / वस्तवे (vastvai / vastave)	वस्तुभ्याम् (vastubhyām)	वस्तुभ्यः (vastubhyaḥ)
Ablative	वस्तुवाः/ वस्तोः (vastuvāḥ/ vastoḥ)	वस्तुभ्याम् (vastubhyām)	वस्तुभ्यः (vastubhyaḥ)
Genitive	वस्तुवाः/ वस्तोः (vastuvāḥ/ vastoḥ)	वस्त्वोः (vastvoḥ)	वस्तूनाम् (vastūnām)
Locative	वस्त्वाम् / वस्तौ (vastvām / vastau)	वस्त्वोः (vastvoḥ)	वस्तुषु (vastuṣu)

References

• Cappeller, Carl 1891: A Sanskrit-English dictionary, Strassburg.
• Monier Williams (1899) “वस्तु”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 932.