व्यान

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *wyaHnás, from Proto-Indo-Iranian *wyaHnás. The second component is from Proto-Indo-European *h₂enh₁- (“to breathe”). Cognate with Avestan 𐬬𐬌𐬌𐬁𐬥𐬀𐬌𐬌𐬁‎ (viiānaiiā‎), Persian جان (jân)

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ʋjɑː.nɐ́/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈʋjɑː.n̪ɐ/

Noun

व्यान • (vyāná) stem, m

1. One of the five vital airs (that which circulates or is diffused through the body; personified as a son of उदान and father of अपान; cf. प्राण)

Declension

Masculine a-stem declension of व्यान (vyāná)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	व्यानः vyānáḥ	व्यानौ / व्याना¹ vyānaú / vyānā́¹	व्यानाः / व्यानासः¹ vyānā́ḥ / vyānā́saḥ¹
Vocative	व्यान vyā́na	व्यानौ / व्याना¹ vyā́nau / vyā́nā¹	व्यानाः / व्यानासः¹ vyā́nāḥ / vyā́nāsaḥ¹
Accusative	व्यानम् vyānám	व्यानौ / व्याना¹ vyānaú / vyānā́¹	व्यानान् vyānā́n
Instrumental	व्यानेन vyānéna	व्यानाभ्याम् vyānā́bhyām	व्यानैः / व्यानेभिः¹ vyānaíḥ / vyānébhiḥ¹
Dative	व्यानाय vyānā́ya	व्यानाभ्याम् vyānā́bhyām	व्यानेभ्यः vyānébhyaḥ
Ablative	व्यानात् vyānā́t	व्यानाभ्याम् vyānā́bhyām	व्यानेभ्यः vyānébhyaḥ
Genitive	व्यानस्य vyānásya	व्यानयोः vyānáyoḥ	व्यानानाम् vyānā́nām
Locative	व्याने vyāné	व्यानयोः vyānáyoḥ	व्यानेषु vyānéṣu
Notes	¹Vedic

Descendants

• → Telugu: వ్యానము (vyānamu)