स्नावन्

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *snáHwr̥, from Proto-Indo-Iranian *snáHwr̥, from Proto-Indo-European *snéh₁wr̥ (“sinew, tendon”). Cognate with Latin nervus (“sinew, tendon”), Ancient Greek νεῦρον (neûron, “sinew, tendon”), Avestan 𐬯𐬥𐬁𐬎𐬎𐬀𐬭 (snāuuar, “sinew, tendon”), Tocharian B ṣñor (“sinew”), Old English sinu (whence English sinew).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /snɑ́ː.ʋɐn/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈs̪n̪ɑː.ʋɐn̪/

Noun

स्नावन् • (snā́van) stem, n

1. sinew
2. tendon
3. muscle
4. bow-string

Declension

Neuter an-stem declension of स्नावन् (snā́van)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	स्नाव snā́va	स्नौनी / स्नावनी snaúnī / snā́vanī	स्नावानि / स्नाव¹ / स्नावा¹ snā́vāni / snā́va¹ / snā́vā¹
Vocative	स्नावन् / स्नाव snā́van / snā́va	स्नौनी / स्नावनी snaúnī / snā́vanī	स्नावानि / स्नाव¹ / स्नावा¹ snā́vāni / snā́va¹ / snā́vā¹
Accusative	स्नाव snā́va	स्नौनी / स्नावनी snaúnī / snā́vanī	स्नावानि / स्नाव¹ / स्नावा¹ snā́vāni / snā́va¹ / snā́vā¹
Instrumental	स्नौना snaúnā	स्नावभ्याम् snā́vabhyām	स्नावभिः snā́vabhiḥ
Dative	स्नौने snaúne	स्नावभ्याम् snā́vabhyām	स्नावभ्यः snā́vabhyaḥ
Ablative	स्नौनः snaúnaḥ	स्नावभ्याम् snā́vabhyām	स्नावभ्यः snā́vabhyaḥ
Genitive	स्नौनः snaúnaḥ	स्नौनोः snaúnoḥ	स्नौनाम् snaúnām
Locative	स्नौनि / स्नावनि / स्नावन्¹ snaúni / snā́vani / snā́van¹	स्नौनोः snaúnoḥ	स्नावसु snā́vasu
Notes	¹Vedic

References

• Monier Williams (1899) “स्नावन्”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1267/1.