சுவிசேஷம்

Tamil

Etymology

Semantic loan from English gospel. By surface analysis, Sanskritic formation from சு- (cu-, from Sanskrit सु- (su-, “pleasant, prosperous”)) +‎ விசேஷம் (vicēṣam, from Sanskrit विशेष (viśeṣa)). Cognate with Malayalam സുവിശേഷം (suviśēṣaṁ).

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡ɕʊʋɪt͡ɕeːʂɐm/, [sʊʋɪseːʂɐm]

Noun

சுவிசேஷம் • (cuvicēṣam) (Christianity)

1. gospel, good news

   Synonym: நற்செய்தி (naṟceyti)

Declension

m-stem declension of சுவிசேஷம் (cuvicēṣam)
	Singular	Plural
Nominative	சுவிசேஷம் cuvicēṣam	சுவிசேஷங்கள் cuvicēṣaṅkaḷ
Vocative	சுவிசேஷமே cuvicēṣamē	சுவிசேஷங்களே cuvicēṣaṅkaḷē
Accusative	சுவிசேஷத்தை cuvicēṣattai	சுவிசேஷங்களை cuvicēṣaṅkaḷai
Dative	சுவிசேஷத்துக்கு cuvicēṣattukku	சுவிசேஷங்களுக்கு cuvicēṣaṅkaḷukku
Genitive	சுவிசேஷத்துடைய cuvicēṣattuṭaiya	சுவிசேஷங்களுடைய cuvicēṣaṅkaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	சுவிசேஷம் cuvicēṣam	சுவிசேஷங்கள் cuvicēṣaṅkaḷ
Vocative	சுவிசேஷமே cuvicēṣamē	சுவிசேஷங்களே cuvicēṣaṅkaḷē
Accusative	சுவிசேஷத்தை cuvicēṣattai	சுவிசேஷங்களை cuvicēṣaṅkaḷai
Dative	சுவிசேஷத்துக்கு cuvicēṣattukku	சுவிசேஷங்களுக்கு cuvicēṣaṅkaḷukku
Benefactive	சுவிசேஷத்துக்காக cuvicēṣattukkāka	சுவிசேஷங்களுக்காக cuvicēṣaṅkaḷukkāka
Genitive 1	சுவிசேஷத்துடைய cuvicēṣattuṭaiya	சுவிசேஷங்களுடைய cuvicēṣaṅkaḷuṭaiya
Genitive 2	சுவிசேஷத்தின் cuvicēṣattiṉ	சுவிசேஷங்களின் cuvicēṣaṅkaḷiṉ
Locative 1	சுவிசேஷத்தில் cuvicēṣattil	சுவிசேஷங்களில் cuvicēṣaṅkaḷil
Locative 2	சுவிசேஷத்திடம் cuvicēṣattiṭam	சுவிசேஷங்களிடம் cuvicēṣaṅkaḷiṭam
Sociative 1	சுவிசேஷத்தோடு cuvicēṣattōṭu	சுவிசேஷங்களோடு cuvicēṣaṅkaḷōṭu
Sociative 2	சுவிசேஷத்துடன் cuvicēṣattuṭaṉ	சுவிசேஷங்களுடன் cuvicēṣaṅkaḷuṭaṉ
Instrumental	சுவிசேஷத்தால் cuvicēṣattāl	சுவிசேஷங்களால் cuvicēṣaṅkaḷāl
Ablative	சுவிசேஷத்திலிருந்து cuvicēṣattiliruntu	சுவிசேஷங்களிலிருந்து cuvicēṣaṅkaḷiliruntu

References

• S. Ramakrishnan (1992) “சுவிசேஷம்”, in தற்காலத் தமிழ் அகராதி [Dictionary of Contemporary Tamil] (in Tamil), Madras: Cre-A Publishers, page [1]
• University of Madras (1924–1936) “சுவிசேஷம்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press