நிமித்தம்

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil[edit]

Etymology[edit]

Learned borrowing from Sanskrit निमित्त (nimitta).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

நிமித்தம் (nimittam)

  1. cause; motive; occasion
    Synonym: காரணம் (kāraṇam)
  2. presage, omen
    Synonym: சகுனம் (cakuṉam)
  3. (Kongu) mark, sign, spot, taken
    Synonym: அடையாளம் (aṭaiyāḷam)

Declension[edit]

m-stem declension of நிமித்தம் (nimittam)
Singular Plural
Nominative நிமித்தம்
nimittam
நிமித்தங்கள்
nimittaṅkaḷ
Vocative நிமித்தமே
nimittamē
நிமித்தங்களே
nimittaṅkaḷē
Accusative நிமித்தத்தை
nimittattai
நிமித்தங்களை
nimittaṅkaḷai
Dative நிமித்தத்துக்கு
nimittattukku
நிமித்தங்களுக்கு
nimittaṅkaḷukku
Genitive நிமித்தத்துடைய
nimittattuṭaiya
நிமித்தங்களுடைய
nimittaṅkaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative நிமித்தம்
nimittam
நிமித்தங்கள்
nimittaṅkaḷ
Vocative நிமித்தமே
nimittamē
நிமித்தங்களே
nimittaṅkaḷē
Accusative நிமித்தத்தை
nimittattai
நிமித்தங்களை
nimittaṅkaḷai
Dative நிமித்தத்துக்கு
nimittattukku
நிமித்தங்களுக்கு
nimittaṅkaḷukku
Benefactive நிமித்தத்துக்காக
nimittattukkāka
நிமித்தங்களுக்காக
nimittaṅkaḷukkāka
Genitive 1 நிமித்தத்துடைய
nimittattuṭaiya
நிமித்தங்களுடைய
nimittaṅkaḷuṭaiya
Genitive 2 நிமித்தத்தின்
nimittattiṉ
நிமித்தங்களின்
nimittaṅkaḷiṉ
Locative 1 நிமித்தத்தில்
nimittattil
நிமித்தங்களில்
nimittaṅkaḷil
Locative 2 நிமித்தத்திடம்
nimittattiṭam
நிமித்தங்களிடம்
nimittaṅkaḷiṭam
Sociative 1 நிமித்தத்தோடு
nimittattōṭu
நிமித்தங்களோடு
nimittaṅkaḷōṭu
Sociative 2 நிமித்தத்துடன்
nimittattuṭaṉ
நிமித்தங்களுடன்
nimittaṅkaḷuṭaṉ
Instrumental நிமித்தத்தால்
nimittattāl
நிமித்தங்களால்
nimittaṅkaḷāl
Ablative நிமித்தத்திலிருந்து
nimittattiliruntu
நிமித்தங்களிலிருந்து
nimittaṅkaḷiliruntu

Adverb[edit]

நிமித்தம் (nimittam)

  1. for the sake of, on account of

References[edit]