மணவாளன்

Tamil

Etymology

From மணம் (maṇam) +‎ ஆள் (āḷ) +‎ -அன் (-aṉ).

Pronunciation

• Audio

  (file)

• IPA^(key): /mɐɳɐʋaːɭɐn/

Noun

மணவாளன் • (maṇavāḷaṉ)

1. bridegroom, groom

   Synonyms: மாப்பிள்ளை (māppiḷḷai), மணமகன் (maṇamakaṉ)

   Coordinate term: மணவாட்டி (maṇavāṭṭi)

2. (Christianity) Jesus

Declension

ṉ-stem declension of மணவாளன் (maṇavāḷaṉ)
	Singular	Plural
Nominative	மணவாளன் maṇavāḷaṉ	மணவாளர்கள் maṇavāḷarkaḷ
Vocative	மணவாளனே maṇavāḷaṉē	மணவாளர்களே maṇavāḷarkaḷē
Accusative	மணவாளனை maṇavāḷaṉai	மணவாளர்களை maṇavāḷarkaḷai
Dative	மணவாளனுக்கு maṇavāḷaṉukku	மணவாளர்களுக்கு maṇavāḷarkaḷukku
Genitive	மணவாளனுடைய maṇavāḷaṉuṭaiya	மணவாளர்களுடைய maṇavāḷarkaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	மணவாளன் maṇavāḷaṉ	மணவாளர்கள் maṇavāḷarkaḷ
Vocative	மணவாளனே maṇavāḷaṉē	மணவாளர்களே maṇavāḷarkaḷē
Accusative	மணவாளனை maṇavāḷaṉai	மணவாளர்களை maṇavāḷarkaḷai
Dative	மணவாளனுக்கு maṇavāḷaṉukku	மணவாளர்களுக்கு maṇavāḷarkaḷukku
Benefactive	மணவாளனுக்காக maṇavāḷaṉukkāka	மணவாளர்களுக்காக maṇavāḷarkaḷukkāka
Genitive 1	மணவாளனுடைய maṇavāḷaṉuṭaiya	மணவாளர்களுடைய maṇavāḷarkaḷuṭaiya
Genitive 2	மணவாளனின் maṇavāḷaṉiṉ	மணவாளர்களின் maṇavāḷarkaḷiṉ
Locative 1	மணவாளனில் maṇavāḷaṉil	மணவாளர்களில் maṇavāḷarkaḷil
Locative 2	மணவாளனிடம் maṇavāḷaṉiṭam	மணவாளர்களிடம் maṇavāḷarkaḷiṭam
Sociative 1	மணவாளனோடு maṇavāḷaṉōṭu	மணவாளர்களோடு maṇavāḷarkaḷōṭu
Sociative 2	மணவாளனுடன் maṇavāḷaṉuṭaṉ	மணவாளர்களுடன் maṇavāḷarkaḷuṭaṉ
Instrumental	மணவாளனால் maṇavāḷaṉāl	மணவாளர்களால் maṇavāḷarkaḷāl
Ablative	மணவாளனிலிருந்து maṇavāḷaṉiliruntu	மணவாளர்களிலிருந்து maṇavāḷarkaḷiliruntu

See also

• மணப்பெண் (maṇappeṇ)

References

• University of Madras (1924–1936) “மணவாளன்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press