மணை

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil[edit]

Pronunciation[edit]

Etymology 1[edit]

Probably derived from மண்ணு (maṇṇu).

Noun[edit]

மணை (maṇai)

  1. a low, wooden seat
  2. low, earthen dais
  3. howdah
  4. board, plank
  5. wooden base for cutting instruments
  6. foot-stool
  7. instrument for grinding cotton
  8. instrument for scraping coconuts
Declension[edit]
ai-stem declension of மணை (maṇai)
Singular Plural
Nominative மணை
maṇai
மணைகள்
maṇaikaḷ
Vocative மணையே
maṇaiyē
மணைகளே
maṇaikaḷē
Accusative மணையை
maṇaiyai
மணைகளை
maṇaikaḷai
Dative மணைக்கு
maṇaikku
மணைகளுக்கு
maṇaikaḷukku
Genitive மணையுடைய
maṇaiyuṭaiya
மணைகளுடைய
maṇaikaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative மணை
maṇai
மணைகள்
maṇaikaḷ
Vocative மணையே
maṇaiyē
மணைகளே
maṇaikaḷē
Accusative மணையை
maṇaiyai
மணைகளை
maṇaikaḷai
Dative மணைக்கு
maṇaikku
மணைகளுக்கு
maṇaikaḷukku
Benefactive மணைக்காக
maṇaikkāka
மணைகளுக்காக
maṇaikaḷukkāka
Genitive 1 மணையுடைய
maṇaiyuṭaiya
மணைகளுடைய
maṇaikaḷuṭaiya
Genitive 2 மணையின்
maṇaiyiṉ
மணைகளின்
maṇaikaḷiṉ
Locative 1 மணையில்
maṇaiyil
மணைகளில்
maṇaikaḷil
Locative 2 மணையிடம்
maṇaiyiṭam
மணைகளிடம்
maṇaikaḷiṭam
Sociative 1 மணையோடு
maṇaiyōṭu
மணைகளோடு
maṇaikaḷōṭu
Sociative 2 மணையுடன்
maṇaiyuṭaṉ
மணைகளுடன்
maṇaikaḷuṭaṉ
Instrumental மணையால்
maṇaiyāl
மணைகளால்
maṇaikaḷāl
Ablative மணையிலிருந்து
maṇaiyiliruntu
மணைகளிலிருந்து
maṇaikaḷiliruntu

Etymology 2[edit]

Derived from மண்ணை (maṇṇai).

Noun[edit]

மணை (maṇai)

  1. (Sri Lanka) a blunt instrument
  2. bluntness
Declension[edit]
ai-stem declension of மணை (maṇai)
Singular Plural
Nominative மணை
maṇai
மணைகள்
maṇaikaḷ
Vocative மணையே
maṇaiyē
மணைகளே
maṇaikaḷē
Accusative மணையை
maṇaiyai
மணைகளை
maṇaikaḷai
Dative மணைக்கு
maṇaikku
மணைகளுக்கு
maṇaikaḷukku
Genitive மணையுடைய
maṇaiyuṭaiya
மணைகளுடைய
maṇaikaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative மணை
maṇai
மணைகள்
maṇaikaḷ
Vocative மணையே
maṇaiyē
மணைகளே
maṇaikaḷē
Accusative மணையை
maṇaiyai
மணைகளை
maṇaikaḷai
Dative மணைக்கு
maṇaikku
மணைகளுக்கு
maṇaikaḷukku
Benefactive மணைக்காக
maṇaikkāka
மணைகளுக்காக
maṇaikaḷukkāka
Genitive 1 மணையுடைய
maṇaiyuṭaiya
மணைகளுடைய
maṇaikaḷuṭaiya
Genitive 2 மணையின்
maṇaiyiṉ
மணைகளின்
maṇaikaḷiṉ
Locative 1 மணையில்
maṇaiyil
மணைகளில்
maṇaikaḷil
Locative 2 மணையிடம்
maṇaiyiṭam
மணைகளிடம்
maṇaikaḷiṭam
Sociative 1 மணையோடு
maṇaiyōṭu
மணைகளோடு
maṇaikaḷōṭu
Sociative 2 மணையுடன்
maṇaiyuṭaṉ
மணைகளுடன்
maṇaikaḷuṭaṉ
Instrumental மணையால்
maṇaiyāl
மணைகளால்
maṇaikaḷāl
Ablative மணையிலிருந்து
maṇaiyiliruntu
மணைகளிலிருந்து
maṇaikaḷiliruntu

References[edit]

  • University of Madras (1924–1936) “மணை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press