மன்னன்

Tamil

Etymology

From மன் (maṉ, “king, chief, lord”) +‎ -அன் (-aṉ). Cognate with Malayalam മന്നൻ (mannaṉ).

Pronunciation

• IPA^(key): /mɐnːɐn/

• Audio

  (file)

Noun

மன்னன் • (maṉṉaṉ)

1. king

   Synonyms: கோ (kō), வேந்தன் (vēntaṉ), அரசன் (aracaṉ), ராஜா (rājā)

Declension

ṉ-stem declension of மன்னன் (maṉṉaṉ)
	Singular	Plural
Nominative	மன்னன் maṉṉaṉ	மன்னர்கள் maṉṉarkaḷ
Vocative	மன்னனே maṉṉaṉē	மன்னர்களே maṉṉarkaḷē
Accusative	மன்னனை maṉṉaṉai	மன்னர்களை maṉṉarkaḷai
Dative	மன்னனுக்கு maṉṉaṉukku	மன்னர்களுக்கு maṉṉarkaḷukku
Genitive	மன்னனுடைய maṉṉaṉuṭaiya	மன்னர்களுடைய maṉṉarkaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	மன்னன் maṉṉaṉ	மன்னர்கள் maṉṉarkaḷ
Vocative	மன்னனே maṉṉaṉē	மன்னர்களே maṉṉarkaḷē
Accusative	மன்னனை maṉṉaṉai	மன்னர்களை maṉṉarkaḷai
Dative	மன்னனுக்கு maṉṉaṉukku	மன்னர்களுக்கு maṉṉarkaḷukku
Benefactive	மன்னனுக்காக maṉṉaṉukkāka	மன்னர்களுக்காக maṉṉarkaḷukkāka
Genitive 1	மன்னனுடைய maṉṉaṉuṭaiya	மன்னர்களுடைய maṉṉarkaḷuṭaiya
Genitive 2	மன்னனின் maṉṉaṉiṉ	மன்னர்களின் maṉṉarkaḷiṉ
Locative 1	மன்னனில் maṉṉaṉil	மன்னர்களில் maṉṉarkaḷil
Locative 2	மன்னனிடம் maṉṉaṉiṭam	மன்னர்களிடம் maṉṉarkaḷiṭam
Sociative 1	மன்னனோடு maṉṉaṉōṭu	மன்னர்களோடு maṉṉarkaḷōṭu
Sociative 2	மன்னனுடன் maṉṉaṉuṭaṉ	மன்னர்களுடன் maṉṉarkaḷuṭaṉ
Instrumental	மன்னனால் maṉṉaṉāl	மன்னர்களால் maṉṉarkaḷāl
Ablative	மன்னனிலிருந்து maṉṉaṉiliruntu	மன்னர்களிலிருந்து maṉṉarkaḷiliruntu

References

University of Madras (1924–1936) “மன்னன்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press