முதன்மை

Tamil

Etymology

From முதல் (mutal, “first”) +‎ -மை (-mai).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• IPA^(key): /mud̪anmai/

Noun

முதன்மை • (mutaṉmai)

1. superiority, supremacy, priority

Declension

ai-stem declension of முதன்மை (mutaṉmai)

	singular	plural
nominative	முதன்மை mutaṉmai	முதன்மைகள் mutaṉmaikaḷ
vocative	முதன்மையே mutaṉmaiyē	முதன்மைகளே mutaṉmaikaḷē
accusative	முதன்மையை mutaṉmaiyai	முதன்மைகளை mutaṉmaikaḷai
dative	முதன்மைக்கு mutaṉmaikku	முதன்மைகளுக்கு mutaṉmaikaḷukku
benefactive	முதன்மைக்காக mutaṉmaikkāka	முதன்மைகளுக்காக mutaṉmaikaḷukkāka
genitive 1	முதன்மையுடைய mutaṉmaiyuṭaiya	முதன்மைகளுடைய mutaṉmaikaḷuṭaiya
genitive 2	முதன்மையின் mutaṉmaiyiṉ	முதன்மைகளின் mutaṉmaikaḷiṉ
locative 1	முதன்மையில் mutaṉmaiyil	முதன்மைகளில் mutaṉmaikaḷil
locative 2	முதன்மையிடம் mutaṉmaiyiṭam	முதன்மைகளிடம் mutaṉmaikaḷiṭam
sociative 1	முதன்மையோடு mutaṉmaiyōṭu	முதன்மைகளோடு mutaṉmaikaḷōṭu
sociative 2	முதன்மையுடன் mutaṉmaiyuṭaṉ	முதன்மைகளுடன் mutaṉmaikaḷuṭaṉ
instrumental	முதன்மையால் mutaṉmaiyāl	முதன்மைகளால் mutaṉmaikaḷāl
ablative	முதன்மையிலிருந்து mutaṉmaiyiliruntu	முதன்மைகளிலிருந்து mutaṉmaikaḷiliruntu

References

• University of Madras (1924–1936) “முதன்மை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press