ἀδαμάντινος

Ancient Greek

Etymology

From ἀδάμᾱς (adámās, “diamond; steel”) +‎ -ῐνος (-inos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.da.mán.ti.nos/ → /a.ðaˈman.ti.nos/ → /a.ðaˈman.di.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.da.mán.ti.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.daˈman.ti.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ðaˈman.ti.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ðaˈman.ti.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ðaˈman.di.nos/

Adjective

ἀδᾰμάντῐνος • (adamántinos) m (feminine ἀδᾰμαντῐ́νη, neuter ἀδᾰμάντῐνον); first/second declension

1. adamantine, of steel
2. hard as adamant

Inflection

First and second declension of ἀδᾰμάντῐνος; ἀδᾰμαντῐ́νη; ἀδᾰμάντῐνον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀδᾰμάντῐνος adamántinos	ἀδᾰμαντῐ́νη adamantínē	ἀδᾰμάντῐνον adamántinon		ἀδᾰμαντῐ́νω adamantínō	ἀδᾰμαντῐ́νᾱ adamantínā	ἀδᾰμαντῐ́νω adamantínō		ἀδᾰμάντῐνοι adamántinoi	ἀδᾰμάντῐναι adamántinai	ἀδᾰμάντῐνᾰ adamántina
Genitive		ἀδᾰμαντῐ́νου adamantínou	ἀδᾰμαντῐ́νης adamantínēs	ἀδᾰμαντῐ́νου adamantínou		ἀδᾰμαντῐ́νοιν adamantínoin	ἀδᾰμαντῐ́ναιν adamantínain	ἀδᾰμαντῐ́νοιν adamantínoin		ἀδᾰμαντῐ́νων adamantínōn	ἀδᾰμαντῐ́νων adamantínōn	ἀδᾰμαντῐ́νων adamantínōn
Dative		ἀδᾰμαντῐ́νῳ adamantínōi	ἀδᾰμαντῐ́νῃ adamantínēi	ἀδᾰμαντῐ́νῳ adamantínōi		ἀδᾰμαντῐ́νοιν adamantínoin	ἀδᾰμαντῐ́ναιν adamantínain	ἀδᾰμαντῐ́νοιν adamantínoin		ἀδᾰμαντῐ́νοις adamantínois	ἀδᾰμαντῐ́ναις adamantínais	ἀδᾰμαντῐ́νοις adamantínois
Accusative		ἀδᾰμάντῐνον adamántinon	ἀδᾰμαντῐ́νην adamantínēn	ἀδᾰμάντῐνον adamántinon		ἀδᾰμαντῐ́νω adamantínō	ἀδᾰμαντῐ́νᾱ adamantínā	ἀδᾰμαντῐ́νω adamantínō		ἀδᾰμαντῐ́νους adamantínous	ἀδᾰμαντῐ́νᾱς adamantínās	ἀδᾰμάντῐνᾰ adamántina
Vocative		ἀδᾰμάντῐνε adamántine	ἀδᾰμαντῐ́νη adamantínē	ἀδᾰμάντῐνον adamántinon		ἀδᾰμαντῐ́νω adamantínō	ἀδᾰμαντῐ́νᾱ adamantínā	ἀδᾰμαντῐ́νω adamantínō		ἀδᾰμάντῐνοι adamántinoi	ἀδᾰμάντῐναι adamántinai	ἀδᾰμάντῐνᾰ adamántina
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀδᾰμαντῐ́νως adamantínōs				ἀδᾰμαντῐνώτερος adamantinṓteros				ἀδᾰμαντῐνώτᾰτος adamantinṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “ἀδαμάντινος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ἀδαμάντινος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀδαμάντινος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)