ἀντιστρατοπεδεύω

Ancient Greek

Etymology

ἀντι- (anti-) +‎ στρατοπεδεύω (stratopedeúō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /an.tis.tra.to.pe.děu̯.ɔː/ → /an.tis.tra.to.peˈðe.βo/ → /an.dis.tra.to.peˈðe.vo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /an.tis.tra.to.pe.děu̯.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /an.tis.tra.to.peˈde.wo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /an.tis.tra.to.peˈðe.βo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /an.tis.tra.to.peˈðe.vo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /an.dis.tra.to.peˈðe.vo/

Verb

ἀντιστρᾰτοπεδεύω • (antistratopedeúō)

1. (military) to encamp over against

Conjugation

   Present: ἀντιστρᾰτοπεδεύω, ἀντιστρᾰτοπεδεύομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντιστρᾰτοπεδεύω	ἀντιστρᾰτοπεδεύεις	ἀντιστρᾰτοπεδεύει	ἀντιστρᾰτοπεδεύετον	ἀντιστρᾰτοπεδεύετον	ἀντιστρᾰτοπεδεύομεν	ἀντιστρᾰτοπεδεύετε	ἀντιστρᾰτοπεδεύουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀντιστρᾰτοπεδεύω	ἀντιστρᾰτοπεδεύῃς	ἀντιστρᾰτοπεδεύῃ	ἀντιστρᾰτοπεδεύητον	ἀντιστρᾰτοπεδεύητον	ἀντιστρᾰτοπεδεύωμεν	ἀντιστρᾰτοπεδεύητε	ἀντιστρᾰτοπεδεύωσῐ(ν)
	optative	ἀντιστρᾰτοπεδεύοιμῐ	ἀντιστρᾰτοπεδεύοις	ἀντιστρᾰτοπεδεύοι	ἀντιστρᾰτοπεδεύοιτον	ἀντιστρᾰτοπεδευοίτην	ἀντιστρᾰτοπεδεύοιμεν	ἀντιστρᾰτοπεδεύοιτε	ἀντιστρᾰτοπεδεύοιεν
	imperative		ἀντιστρᾰτοπέδευε	ἀντιστρᾰτοπεδευέτω	ἀντιστρᾰτοπεδεύετον	ἀντιστρᾰτοπεδευέτων		ἀντιστρᾰτοπεδεύετε	ἀντιστρᾰτοπεδευόντων
middle/ passive	indicative	ἀντιστρᾰτοπεδεύομαι	ἀντιστρᾰτοπεδεύῃ, ἀντιστρᾰτοπεδεύει	ἀντιστρᾰτοπεδεύεται	ἀντιστρᾰτοπεδεύεσθον	ἀντιστρᾰτοπεδεύεσθον	ἀντιστρᾰτοπεδευόμεθᾰ	ἀντιστρᾰτοπεδεύεσθε	ἀντιστρᾰτοπεδεύονται
	subjunctive	ἀντιστρᾰτοπεδεύωμαι	ἀντιστρᾰτοπεδεύῃ	ἀντιστρᾰτοπεδεύηται	ἀντιστρᾰτοπεδεύησθον	ἀντιστρᾰτοπεδεύησθον	ἀντιστρᾰτοπεδευώμεθᾰ	ἀντιστρᾰτοπεδεύησθε	ἀντιστρᾰτοπεδεύωνται
	optative	ἀντιστρᾰτοπεδευοίμην	ἀντιστρᾰτοπεδεύοιο	ἀντιστρᾰτοπεδεύοιτο	ἀντιστρᾰτοπεδεύοισθον	ἀντιστρᾰτοπεδευοίσθην	ἀντιστρᾰτοπεδευοίμεθᾰ	ἀντιστρᾰτοπεδεύοισθε	ἀντιστρᾰτοπεδεύοιντο
	imperative		ἀντιστρᾰτοπεδεύου	ἀντιστρᾰτοπεδευέσθω	ἀντιστρᾰτοπεδεύεσθον	ἀντιστρᾰτοπεδευέσθων		ἀντιστρᾰτοπεδεύεσθε	ἀντιστρᾰτοπεδευέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀντιστρᾰτοπεδεύειν				ἀντιστρᾰτοπεδεύεσθαι
participle	m	ἀντιστρᾰτοπεδεύων				ἀντιστρᾰτοπεδευόμενος
	f	ἀντιστρᾰτοπεδεύουσᾰ				ἀντιστρᾰτοπεδευομένη
	n	ἀντιστρᾰτοπεδεῦον				ἀντιστρᾰτοπεδευόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἀντεστρᾰτοπέδευον, ἀντεστρᾰτοπεδευόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντεστρᾰτοπέδευον	ἀντεστρᾰτοπέδευες	ἀντεστρᾰτοπέδευε(ν)	ἀντεστρᾰτοπεδεύετον	ἀντεστρᾰτοπεδευέτην	ἀντεστρᾰτοπεδεύομεν	ἀντεστρᾰτοπεδεύετε	ἀντεστρᾰτοπέδευον
middle/ passive	indicative	ἀντεστρᾰτοπεδευόμην	ἀντεστρᾰτοπεδεύου	ἀντεστρᾰτοπεδεύετο	ἀντεστρᾰτοπεδεύεσθον	ἀντεστρᾰτοπεδευέσθην	ἀντεστρᾰτοπεδευόμεθᾰ	ἀντεστρᾰτοπεδεύεσθε	ἀντεστρᾰτοπεδεύοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἀντιστρᾰτοπεδεύσω, ἀντιστρᾰτοπεδεύσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντιστρᾰτοπεδεύσω	ἀντιστρᾰτοπεδεύσεις	ἀντιστρᾰτοπεδεύσει	ἀντιστρᾰτοπεδεύσετον	ἀντιστρᾰτοπεδεύσετον	ἀντιστρᾰτοπεδεύσομεν	ἀντιστρᾰτοπεδεύσετε	ἀντιστρᾰτοπεδεύσουσῐ(ν)
	optative	ἀντιστρᾰτοπεδεύσοιμῐ	ἀντιστρᾰτοπεδεύσοις	ἀντιστρᾰτοπεδεύσοι	ἀντιστρᾰτοπεδεύσοιτον	ἀντιστρᾰτοπεδευσοίτην	ἀντιστρᾰτοπεδεύσοιμεν	ἀντιστρᾰτοπεδεύσοιτε	ἀντιστρᾰτοπεδεύσοιεν
middle	indicative	ἀντιστρᾰτοπεδεύσομαι	ἀντιστρᾰτοπεδεύσῃ, ἀντιστρᾰτοπεδεύσει	ἀντιστρᾰτοπεδεύσεται	ἀντιστρᾰτοπεδεύσεσθον	ἀντιστρᾰτοπεδεύσεσθον	ἀντιστρᾰτοπεδευσόμεθᾰ	ἀντιστρᾰτοπεδεύσεσθε	ἀντιστρᾰτοπεδεύσονται
	optative	ἀντιστρᾰτοπεδευσοίμην	ἀντιστρᾰτοπεδεύσοιο	ἀντιστρᾰτοπεδεύσοιτο	ἀντιστρᾰτοπεδεύσοισθον	ἀντιστρᾰτοπεδευσοίσθην	ἀντιστρᾰτοπεδευσοίμεθᾰ	ἀντιστρᾰτοπεδεύσοισθε	ἀντιστρᾰτοπεδεύσοιντο
		active			middle
infinitive		ἀντιστρᾰτοπεδεύσειν			ἀντιστρᾰτοπεδεύσεσθαι
participle	m	ἀντιστρᾰτοπεδεύσων			ἀντιστρᾰτοπεδευσόμενος
	f	ἀντιστρᾰτοπεδεύσουσᾰ			ἀντιστρᾰτοπεδευσομένη
	n	ἀντιστρᾰτοπεδεῦσον			ἀντιστρᾰτοπεδευσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἀντεστρᾰτοπέδευσᾰ, ἀντεστρᾰτοπεδευσᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντεστρᾰτοπέδευσᾰ	ἀντεστρᾰτοπέδευσᾰς	ἀντεστρᾰτοπέδευσε(ν)	ἀντεστρᾰτοπεδεύσᾰτον	ἀντεστρᾰτοπεδευσᾰ́την	ἀντεστρᾰτοπεδεύσᾰμεν	ἀντεστρᾰτοπεδεύσᾰτε	ἀντεστρᾰτοπέδευσᾰν
	subjunctive	ἀντιστρᾰτοπεδεύσω	ἀντιστρᾰτοπεδεύσῃς	ἀντιστρᾰτοπεδεύσῃ	ἀντιστρᾰτοπεδεύσητον	ἀντιστρᾰτοπεδεύσητον	ἀντιστρᾰτοπεδεύσωμεν	ἀντιστρᾰτοπεδεύσητε	ἀντιστρᾰτοπεδεύσωσῐ(ν)
	optative	ἀντιστρᾰτοπεδεύσαιμῐ	ἀντιστρᾰτοπεδεύσειᾰς, ἀντιστρᾰτοπεδεύσαις	ἀντιστρᾰτοπεδεύσειε(ν), ἀντιστρᾰτοπεδεύσαι	ἀντιστρᾰτοπεδεύσαιτον	ἀντιστρᾰτοπεδευσαίτην	ἀντιστρᾰτοπεδεύσαιμεν	ἀντιστρᾰτοπεδεύσαιτε	ἀντιστρᾰτοπεδεύσειᾰν, ἀντιστρᾰτοπεδεύσαιεν
	imperative		ἀντιστρᾰτοπέδευσον	ἀντιστρᾰτοπεδευσᾰ́τω	ἀντιστρᾰτοπεδεύσᾰτον	ἀντιστρᾰτοπεδευσᾰ́των		ἀντιστρᾰτοπεδεύσᾰτε	ἀντιστρᾰτοπεδευσᾰ́ντων
middle	indicative	ἀντεστρᾰτοπεδευσᾰ́μην	ἀντεστρᾰτοπεδεύσω	ἀντεστρᾰτοπεδεύσᾰτο	ἀντεστρᾰτοπεδεύσᾰσθον	ἀντεστρᾰτοπεδευσᾰ́σθην	ἀντεστρᾰτοπεδευσᾰ́μεθᾰ	ἀντεστρᾰτοπεδεύσᾰσθε	ἀντεστρᾰτοπεδεύσᾰντο
	subjunctive	ἀντιστρᾰτοπεδεύσωμαι	ἀντιστρᾰτοπεδεύσῃ	ἀντιστρᾰτοπεδεύσηται	ἀντιστρᾰτοπεδεύσησθον	ἀντιστρᾰτοπεδεύσησθον	ἀντιστρᾰτοπεδευσώμεθᾰ	ἀντιστρᾰτοπεδεύσησθε	ἀντιστρᾰτοπεδεύσωνται
	optative	ἀντιστρᾰτοπεδευσαίμην	ἀντιστρᾰτοπεδεύσαιο	ἀντιστρᾰτοπεδεύσαιτο	ἀντιστρᾰτοπεδεύσαισθον	ἀντιστρᾰτοπεδευσαίσθην	ἀντιστρᾰτοπεδευσαίμεθᾰ	ἀντιστρᾰτοπεδεύσαισθε	ἀντιστρᾰτοπεδεύσαιντο
	imperative		ἀντιστρᾰτοπέδευσαι	ἀντιστρᾰτοπεδευσᾰ́σθω	ἀντιστρᾰτοπεδεύσᾰσθον	ἀντιστρᾰτοπεδευσᾰ́σθων		ἀντιστρᾰτοπεδεύσᾰσθε	ἀντιστρᾰτοπεδευσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ἀντιστρᾰτοπεδεῦσαι			ἀντιστρᾰτοπεδεύσᾰσθαι
participle	m	ἀντιστρᾰτοπεδεύσᾱς			ἀντιστρᾰτοπεδευσᾰ́μενος
	f	ἀντιστρᾰτοπεδεύσᾱσᾰ			ἀντιστρᾰτοπεδευσᾰμένη
	n	ἀντιστρᾰτοπεδεῦσᾰν			ἀντιστρᾰτοπεδευσᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἀντεστρᾰτοπέδευκᾰ, ἀντεστρᾰτοπέδευμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀντεστρᾰτοπέδευκᾰ	ἀντεστρᾰτοπέδευκᾰς	ἀντεστρᾰτοπέδευκε(ν)	ἀντεστρᾰτοπεδεύκᾰτον	ἀντεστρᾰτοπεδεύκᾰτον	ἀντεστρᾰτοπεδεύκᾰμεν	ἀντεστρᾰτοπεδεύκᾰτε	ἀντεστρᾰτοπεδεύκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἀντεστρᾰτοπεδεύκω	ἀντεστρᾰτοπεδεύκῃς	ἀντεστρᾰτοπεδεύκῃ	ἀντεστρᾰτοπεδεύκητον	ἀντεστρᾰτοπεδεύκητον	ἀντεστρᾰτοπεδεύκωμεν	ἀντεστρᾰτοπεδεύκητε	ἀντεστρᾰτοπεδεύκωσῐ(ν)
	optative	ἀντεστρᾰτοπεδεύκοιμῐ, ἀντεστρᾰτοπεδευκοίην	ἀντεστρᾰτοπεδεύκοις, ἀντεστρᾰτοπεδευκοίης	ἀντεστρᾰτοπεδεύκοι, ἀντεστρᾰτοπεδευκοίη	ἀντεστρᾰτοπεδεύκοιτον	ἀντεστρᾰτοπεδευκοίτην	ἀντεστρᾰτοπεδεύκοιμεν	ἀντεστρᾰτοπεδεύκοιτε	ἀντεστρᾰτοπεδεύκοιεν
	imperative		ἀντεστρᾰτοπέδευκε	ἀντεστρᾰτοπεδευκέτω	ἀντεστρᾰτοπεδεύκετον	ἀντεστρᾰτοπεδευκέτων		ἀντεστρᾰτοπεδεύκετε	ἀντεστρᾰτοπεδευκόντων
middle/ passive	indicative	ἀντεστρᾰτοπέδευμαι	ἀντεστρᾰτοπέδευσαι	ἀντεστρᾰτοπέδευται	ἀντεστρᾰτοπέδευσθον	ἀντεστρᾰτοπέδευσθον	ἀντεστρᾰτοπεδεύμεθᾰ	ἀντεστρᾰτοπέδευσθε	ἀντεστρᾰτοπέδευνται
	subjunctive	ἀντεστρᾰτοπεδευμένος ὦ	ἀντεστρᾰτοπεδευμένος ᾖς	ἀντεστρᾰτοπεδευμένος ᾖ	ἀντεστρᾰτοπεδευμένω ἦτον	ἀντεστρᾰτοπεδευμένω ἦτον	ἀντεστρᾰτοπεδευμένοι ὦμεν	ἀντεστρᾰτοπεδευμένοι ἦτε	ἀντεστρᾰτοπεδευμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἀντεστρᾰτοπεδευμένος εἴην	ἀντεστρᾰτοπεδευμένος εἴης	ἀντεστρᾰτοπεδευμένος εἴη	ἀντεστρᾰτοπεδευμένω εἴητον/εἶτον	ἀντεστρᾰτοπεδευμένω εἰήτην/εἴτην	ἀντεστρᾰτοπεδευμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἀντεστρᾰτοπεδευμένοι εἴητε/εἶτε	ἀντεστρᾰτοπεδευμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἀντεστρᾰτοπέδευσο	ἀντεστρᾰτοπεδεύσθω	ἀντεστρᾰτοπέδευσθον	ἀντεστρᾰτοπεδεύσθων		ἀντεστρᾰτοπέδευσθε	ἀντεστρᾰτοπεδεύσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀντεστρᾰτοπεδευκέναι				ἀντεστρᾰτοπεδεῦσθαι
participle	m	ἀντεστρᾰτοπεδευκώς				ἀντεστρᾰτοπεδευμένος
	f	ἀντεστρᾰτοπεδευκυῖᾰ				ἀντεστρᾰτοπεδευμένη
	n	ἀντεστρᾰτοπεδευκός				ἀντεστρᾰτοπεδευμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• ἀντιστρατοπεδεύω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀντιστρατοπεδεύω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• “ἀντιστρατοπεδεύω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • encamp idem, page 270.
  • opposite idem, page 576.