ἀρκτικός

See also: αρκτικός

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ark.ti.kós/ → /ark.tiˈkos/ → /ark.tiˈkos/

• (5^th BC Attic) IPA^(key): /ark.ti.kós/
• (1^st BC Egyptian) IPA^(key): /ark.tiˈkos/
• (4^th AD Koine) IPA^(key): /ark.tiˈkos/
• (10^th AD Byzantine) IPA^(key): /ark.tiˈkos/
• (15^th AD Constantinopolitan) IPA^(key): /ark.tiˈkos/

Etymology 1

From ἄρκτος (árktos, “bear”) +‎ -ικός (-ikós).

Adjective

ἀρκτικός • (arktikós) m (feminine ἀρκτική, neuter ἀρκτικόν); first/second declension

1. having to do with the Great Bear (Ursa Major)
2. northern lands (lands near Ursa Major)

Inflection

Declension of ἀρκτικός; ἀρκτική; ἀρκτικόν

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀρκτικός	ἀρκτική	ἀρκτικόν		ἀρκτικώ	ἀρκτικᾱ́	ἀρκτικώ		ἀρκτικοί	ἀρκτικαί	ἀρκτικᾰ́
Genitive		ἀρκτικοῦ	ἀρκτικῆς	ἀρκτικοῦ		ἀρκτικοῖν	ἀρκτικαῖν	ἀρκτικοῖν		ἀρκτικῶν	ἀρκτικῶν	ἀρκτικῶν
Dative		ἀρκτικῷ	ἀρκτικῇ	ἀρκτικῷ		ἀρκτικοῖν	ἀρκτικαῖν	ἀρκτικοῖν		ἀρκτικοῖς	ἀρκτικαῖς	ἀρκτικοῖς
Accusative		ἀρκτικόν	ἀρκτικήν	ἀρκτικόν		ἀρκτικώ	ἀρκτικᾱ́	ἀρκτικώ		ἀρκτικούς	ἀρκτικᾱ́ς	ἀρκτικᾰ́
Vocative		ἀρκτικέ	ἀρκτική	ἀρκτικόν		ἀρκτικώ	ἀρκτικᾱ́	ἀρκτικώ		ἀρκτικοί	ἀρκτικαί	ἀρκτικᾰ́
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀρκτικῶς				ἀρκτικότερος				ἀρκτικότᾰτος
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• English: arctic, Arctic
• Latin: arcticus
  • German: arktisch

Etymology 2

From ἄρχομαι

Adjective

ἀρκτικός • (arktikós) m (feminine ἀρκτική, neuter ἀρκτικόν); first/second declension

1. initial, placed at the beginning

Inflection

Declension of ἀρκτικός; ἀρκτική; ἀρκτικόν

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀρκτικός	ἀρκτική	ἀρκτικόν		ἀρκτικώ	ἀρκτικᾱ́	ἀρκτικώ		ἀρκτικοί	ἀρκτικαί	ἀρκτικᾰ́
Genitive		ἀρκτικοῦ	ἀρκτικῆς	ἀρκτικοῦ		ἀρκτικοῖν	ἀρκτικαῖν	ἀρκτικοῖν		ἀρκτικῶν	ἀρκτικῶν	ἀρκτικῶν
Dative		ἀρκτικῷ	ἀρκτικῇ	ἀρκτικῷ		ἀρκτικοῖν	ἀρκτικαῖν	ἀρκτικοῖν		ἀρκτικοῖς	ἀρκτικαῖς	ἀρκτικοῖς
Accusative		ἀρκτικόν	ἀρκτικήν	ἀρκτικόν		ἀρκτικώ	ἀρκτικᾱ́	ἀρκτικώ		ἀρκτικούς	ἀρκτικᾱ́ς	ἀρκτικᾰ́
Vocative		ἀρκτικέ	ἀρκτική	ἀρκτικόν		ἀρκτικώ	ἀρκτικᾱ́	ἀρκτικώ		ἀρκτικοί	ἀρκτικαί	ἀρκτικᾰ́
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀρκτικῶς				ἀρκτικότερος				ἀρκτικότᾰτος
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Etymology 3

From ἄρχω

Adjective

ἀρκτικός • (arktikós) m (feminine ἀρκτική, neuter ἀρκτικόν); first/second declension

1. authoritarian

Inflection

Declension of ἀρκτικός; ἀρκτική; ἀρκτικόν

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀρκτικός	ἀρκτική	ἀρκτικόν		ἀρκτικώ	ἀρκτικᾱ́	ἀρκτικώ		ἀρκτικοί	ἀρκτικαί	ἀρκτικᾰ́
Genitive		ἀρκτικοῦ	ἀρκτικῆς	ἀρκτικοῦ		ἀρκτικοῖν	ἀρκτικαῖν	ἀρκτικοῖν		ἀρκτικῶν	ἀρκτικῶν	ἀρκτικῶν
Dative		ἀρκτικῷ	ἀρκτικῇ	ἀρκτικῷ		ἀρκτικοῖν	ἀρκτικαῖν	ἀρκτικοῖν		ἀρκτικοῖς	ἀρκτικαῖς	ἀρκτικοῖς
Accusative		ἀρκτικόν	ἀρκτικήν	ἀρκτικόν		ἀρκτικώ	ἀρκτικᾱ́	ἀρκτικώ		ἀρκτικούς	ἀρκτικᾱ́ς	ἀρκτικᾰ́
Vocative		ἀρκτικέ	ἀρκτική	ἀρκτικόν		ἀρκτικώ	ἀρκτικᾱ́	ἀρκτικώ		ἀρκτικοί	ἀρκτικαί	ἀρκτικᾰ́
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀρκτικῶς				ἀρκτικότερος				ἀρκτικότᾰτος
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• ἀρκτικός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• «ἀρκτικός» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• «ἀρκτικός» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2017)