ἀρκτικός

See also: αρκτικός

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ark.ti.kós/ → /ark.tiˈkos/ → /ark.tiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ark.ti.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ark.tiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ark.tiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ark.tiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ark.tiˈkos/

Etymology 1

From ἄρκτος (árktos, “bear”) +‎ -ικός (-ikós).

Adjective

ἀρκτικός • (arktikós) m (feminine ἀρκτική, neuter ἀρκτικόν); first/second declension

1. having to do with the Great Bear (Ursa Major)
2. northern lands (lands near Ursa Major)

Inflection

First and second declension of ἀρκτικός; ἀρκτική; ἀρκτικόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀρκτικός arktikós	ἀρκτική arktikḗ	ἀρκτικόν arktikón		ἀρκτικώ arktikṓ	ἀρκτικᾱ́ arktikā́	ἀρκτικώ arktikṓ		ἀρκτικοί arktikoí	ἀρκτικαί arktikaí	ἀρκτικᾰ́ arktikắ
Genitive		ἀρκτικοῦ arktikoû	ἀρκτικῆς arktikês	ἀρκτικοῦ arktikoû		ἀρκτικοῖν arktikoîn	ἀρκτικαῖν arktikaîn	ἀρκτικοῖν arktikoîn		ἀρκτικῶν arktikôn	ἀρκτικῶν arktikôn	ἀρκτικῶν arktikôn
Dative		ἀρκτικῷ arktikôi	ἀρκτικῇ arktikêi	ἀρκτικῷ arktikôi		ἀρκτικοῖν arktikoîn	ἀρκτικαῖν arktikaîn	ἀρκτικοῖν arktikoîn		ἀρκτικοῖς arktikoîs	ἀρκτικαῖς arktikaîs	ἀρκτικοῖς arktikoîs
Accusative		ἀρκτικόν arktikón	ἀρκτικήν arktikḗn	ἀρκτικόν arktikón		ἀρκτικώ arktikṓ	ἀρκτικᾱ́ arktikā́	ἀρκτικώ arktikṓ		ἀρκτικούς arktikoús	ἀρκτικᾱ́ς arktikā́s	ἀρκτικᾰ́ arktikắ
Vocative		ἀρκτικέ arktiké	ἀρκτική arktikḗ	ἀρκτικόν arktikón		ἀρκτικώ arktikṓ	ἀρκτικᾱ́ arktikā́	ἀρκτικώ arktikṓ		ἀρκτικοί arktikoí	ἀρκτικαί arktikaí	ἀρκτικᾰ́ arktikắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀρκτικῶς arktikôs				ἀρκτικότερος arktikóteros				ἀρκτικότᾰτος arktikótătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → Latin: arcticus (see there for further descendants)

Etymology 2

From ἄρχομαι.

Adjective

ἀρκτικός • (arktikós) m (feminine ἀρκτική, neuter ἀρκτικόν); first/second declension

1. initial, placed at the beginning

Inflection

First and second declension of ἀρκτικός; ἀρκτική; ἀρκτικόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀρκτικός arktikós	ἀρκτική arktikḗ	ἀρκτικόν arktikón		ἀρκτικώ arktikṓ	ἀρκτικᾱ́ arktikā́	ἀρκτικώ arktikṓ		ἀρκτικοί arktikoí	ἀρκτικαί arktikaí	ἀρκτικᾰ́ arktikắ
Genitive		ἀρκτικοῦ arktikoû	ἀρκτικῆς arktikês	ἀρκτικοῦ arktikoû		ἀρκτικοῖν arktikoîn	ἀρκτικαῖν arktikaîn	ἀρκτικοῖν arktikoîn		ἀρκτικῶν arktikôn	ἀρκτικῶν arktikôn	ἀρκτικῶν arktikôn
Dative		ἀρκτικῷ arktikôi	ἀρκτικῇ arktikêi	ἀρκτικῷ arktikôi		ἀρκτικοῖν arktikoîn	ἀρκτικαῖν arktikaîn	ἀρκτικοῖν arktikoîn		ἀρκτικοῖς arktikoîs	ἀρκτικαῖς arktikaîs	ἀρκτικοῖς arktikoîs
Accusative		ἀρκτικόν arktikón	ἀρκτικήν arktikḗn	ἀρκτικόν arktikón		ἀρκτικώ arktikṓ	ἀρκτικᾱ́ arktikā́	ἀρκτικώ arktikṓ		ἀρκτικούς arktikoús	ἀρκτικᾱ́ς arktikā́s	ἀρκτικᾰ́ arktikắ
Vocative		ἀρκτικέ arktiké	ἀρκτική arktikḗ	ἀρκτικόν arktikón		ἀρκτικώ arktikṓ	ἀρκτικᾱ́ arktikā́	ἀρκτικώ arktikṓ		ἀρκτικοί arktikoí	ἀρκτικαί arktikaí	ἀρκτικᾰ́ arktikắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀρκτικῶς arktikôs				ἀρκτικότερος arktikóteros				ἀρκτικότᾰτος arktikótătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Etymology 3

From ἄρχω.

Adjective

ἀρκτικός • (arktikós) m (feminine ἀρκτική, neuter ἀρκτικόν); first/second declension

1. authoritarian

Inflection

First and second declension of ἀρκτικός; ἀρκτική; ἀρκτικόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀρκτικός arktikós	ἀρκτική arktikḗ	ἀρκτικόν arktikón		ἀρκτικώ arktikṓ	ἀρκτικᾱ́ arktikā́	ἀρκτικώ arktikṓ		ἀρκτικοί arktikoí	ἀρκτικαί arktikaí	ἀρκτικᾰ́ arktikắ
Genitive		ἀρκτικοῦ arktikoû	ἀρκτικῆς arktikês	ἀρκτικοῦ arktikoû		ἀρκτικοῖν arktikoîn	ἀρκτικαῖν arktikaîn	ἀρκτικοῖν arktikoîn		ἀρκτικῶν arktikôn	ἀρκτικῶν arktikôn	ἀρκτικῶν arktikôn
Dative		ἀρκτικῷ arktikôi	ἀρκτικῇ arktikêi	ἀρκτικῷ arktikôi		ἀρκτικοῖν arktikoîn	ἀρκτικαῖν arktikaîn	ἀρκτικοῖν arktikoîn		ἀρκτικοῖς arktikoîs	ἀρκτικαῖς arktikaîs	ἀρκτικοῖς arktikoîs
Accusative		ἀρκτικόν arktikón	ἀρκτικήν arktikḗn	ἀρκτικόν arktikón		ἀρκτικώ arktikṓ	ἀρκτικᾱ́ arktikā́	ἀρκτικώ arktikṓ		ἀρκτικούς arktikoús	ἀρκτικᾱ́ς arktikā́s	ἀρκτικᾰ́ arktikắ
Vocative		ἀρκτικέ arktiké	ἀρκτική arktikḗ	ἀρκτικόν arktikón		ἀρκτικώ arktikṓ	ἀρκτικᾱ́ arktikā́	ἀρκτικώ arktikṓ		ἀρκτικοί arktikoí	ἀρκτικαί arktikaí	ἀρκτικᾰ́ arktikắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀρκτικῶς arktikôs				ἀρκτικότερος arktikóteros				ἀρκτικότᾰτος arktikótătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• “ἀρκτικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ἀρκτικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀρκτικός in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)