ἱεραρχία

See also: ιεραρχία

Ancient Greek

Etymology

Derived from ἱεράρχης (hierárkhēs, “high priest”) +‎ -ία (-ía, noun-forming suffix).
Surface analysis: ἱερός (hierós, “holy”) +‎ -αρχία (-arkhía, “rule”, “government”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hi.e.rar.kʰí.aː/ → /i.e.rarˈçi.a/ → /i.e.rarˈçi.a/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hi.e.rar.kʰí.aː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)i.e.rarˈkʰi.a/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.e.rarˈçi.a/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.e.rarˈçi.a/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.e.rarˈçi.a/

Noun

ἱεραρχίᾱ • (hierarkhíā) f (genitive ἱεραρχίᾱς); first declension

1. spiritual superiority
2. prelacy, prelature
3. hierarchy

Inflection

First declension of ἡ ἱεραρχίᾱ; τῆς ἱεραρχίᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ ἱεραρχίᾱ hē hierarkhíā	τὼ ἱεραρχίᾱ tṑ hierarkhíā	αἱ ἱεραρχίαι hai hierarkhíai
Genitive	τῆς ἱεραρχίᾱς tês hierarkhíās	τοῖν ἱεραρχίαιν toîn hierarkhíain	τῶν ἱεραρχιῶν tôn hierarkhiôn
Dative	τῇ ἱεραρχίᾳ têi hierarkhíāi	τοῖν ἱεραρχίαιν toîn hierarkhíain	ταῖς ἱεραρχίαις taîs hierarkhíais
Accusative	τὴν ἱεραρχίᾱν tḕn hierarkhíān	τὼ ἱεραρχίᾱ tṑ hierarkhíā	τᾱ̀ς ἱεραρχίᾱς tā̀s hierarkhíās
Vocative	ἱεραρχίᾱ hierarkhíā	ἱεραρχίᾱ hierarkhíā	ἱεραρχίαι hierarkhíai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

• ἱεραρχέω (hierarkhéō)
• ἱεράρχης (hierárkhēs)
• ἱεραρχικός (hierarkhikós)

Descendants

Descendants

• Albanian: hierarki
• Armenian: հիերարխիա (hierarxia)
• Danish: hierarki
• Finnish: hierarkia
• Georgian: იერარქია (ierarkia)
• German: Hierarchie
• Greek: ιεραρχία (ierarchía)
• Hungarian: hierarchia

• Italian: gerarchia
• Latin: hierarchia
• Macedonian: хиерархија (hierarhija)
• Polish: hierarchia
• Russian: иера́рхия (ijerárxija)
• Serbo-Croatian:

• Cyrillic: хијера̀рхија
• Roman: hijeràrhija

• Swedish: hierarki