ἱερογλυφικός

Ancient Greek

Etymology

From ἱερόγλῠφος (hieróglŭphos, “carver of hieroglyphics”) +‎ -ῐκός (-ĭkós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hi.e.ro.ɡly.pʰi.kós/ → /i.e.ro.ɣly.ɸiˈkos/ → /i.e.ro.ɣli.fiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hi.e.ro.ɡly.pʰi.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)i.e.ro.ɡly.pʰiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /i.e.ro.ɣly.ɸiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.e.ro.ɣly.fiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.e.ro.ɣli.fiˈkos/

Adjective

ἱερογλῠφῐκός • (hieroglŭphĭkós) m (feminine ἱερογλῠφῐκή, neuter ἱερογλῠφῐκόν); first/second declension

1. hieroglyphic, pertaining to hieroglyphs

Inflection

First and second declension of ἱερογλῠφῐκός; ἱερογλῠφῐκή; ἱερογλῠφῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἱερογλῠφῐκός hieroglŭphĭkós	ἱερογλῠφῐκή hieroglŭphĭkḗ	ἱερογλῠφῐκόν hieroglŭphĭkón		ἱερογλῠφῐκώ hieroglŭphĭkṓ	ἱερογλῠφῐκᾱ́ hieroglŭphĭkā́	ἱερογλῠφῐκώ hieroglŭphĭkṓ		ἱερογλῠφῐκοί hieroglŭphĭkoí	ἱερογλῠφῐκαί hieroglŭphĭkaí	ἱερογλῠφῐκᾰ́ hieroglŭphĭkắ
Genitive		ἱερογλῠφῐκοῦ hieroglŭphĭkoû	ἱερογλῠφῐκῆς hieroglŭphĭkês	ἱερογλῠφῐκοῦ hieroglŭphĭkoû		ἱερογλῠφῐκοῖν hieroglŭphĭkoîn	ἱερογλῠφῐκαῖν hieroglŭphĭkaîn	ἱερογλῠφῐκοῖν hieroglŭphĭkoîn		ἱερογλῠφῐκῶν hieroglŭphĭkôn	ἱερογλῠφῐκῶν hieroglŭphĭkôn	ἱερογλῠφῐκῶν hieroglŭphĭkôn
Dative		ἱερογλῠφῐκῷ hieroglŭphĭkôi	ἱερογλῠφῐκῇ hieroglŭphĭkêi	ἱερογλῠφῐκῷ hieroglŭphĭkôi		ἱερογλῠφῐκοῖν hieroglŭphĭkoîn	ἱερογλῠφῐκαῖν hieroglŭphĭkaîn	ἱερογλῠφῐκοῖν hieroglŭphĭkoîn		ἱερογλῠφῐκοῖς hieroglŭphĭkoîs	ἱερογλῠφῐκαῖς hieroglŭphĭkaîs	ἱερογλῠφῐκοῖς hieroglŭphĭkoîs
Accusative		ἱερογλῠφῐκόν hieroglŭphĭkón	ἱερογλῠφῐκήν hieroglŭphĭkḗn	ἱερογλῠφῐκόν hieroglŭphĭkón		ἱερογλῠφῐκώ hieroglŭphĭkṓ	ἱερογλῠφῐκᾱ́ hieroglŭphĭkā́	ἱερογλῠφῐκώ hieroglŭphĭkṓ		ἱερογλῠφῐκούς hieroglŭphĭkoús	ἱερογλῠφῐκᾱ́ς hieroglŭphĭkā́s	ἱερογλῠφῐκᾰ́ hieroglŭphĭkắ
Vocative		ἱερογλῠφῐκέ hieroglŭphĭké	ἱερογλῠφῐκή hieroglŭphĭkḗ	ἱερογλῠφῐκόν hieroglŭphĭkón		ἱερογλῠφῐκώ hieroglŭphĭkṓ	ἱερογλῠφῐκᾱ́ hieroglŭphĭkā́	ἱερογλῠφῐκώ hieroglŭphĭkṓ		ἱερογλῠφῐκοί hieroglŭphĭkoí	ἱερογλῠφῐκαί hieroglŭphĭkaí	ἱερογλῠφῐκᾰ́ hieroglŭphĭkắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἱερογλῠφῐκῶς hieroglŭphĭkôs				ἱερογλῠφῐκώτερος hieroglŭphĭkṓteros				ἱερογλῠφῐκώτᾰτος hieroglŭphĭkṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → English: hieroglyphic
• → Italian: geroglifico
• → Old Ruthenian: гїєроґлѵ́фікъ (hijeroglífik)

Further reading

• “ἱερογλυφικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ἱερογλυφικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette