γενναιόδωρος

Greek

Etymology

Learnedly from γενναί(ος) (gennaí(os)) +‎ -ο- (-o-) +‎ δώρ(ο) (dór(o)) +‎ -ος (-os), a loose calque of French généreux.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʝe.neˈo.ðo.ɾos/
• Hyphenation: γεν‧ναι‧ό‧δω‧ρος

Adjective

γενναιόδωρος • (gennaiódoros) m (feminine γενναιόδωρη, neuter γενναιόδωρο)

1. generous

Declension

Declension of γενναιόδωρος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	γενναιόδωρος •	γενναιόδωρη •	γενναιόδωρο •	γενναιόδωροι •	γενναιόδωρες •	γενναιόδωρα •
genitive	γενναιόδωρου •	γενναιόδωρης •	γενναιόδωρου •	γενναιόδωρων •	γενναιόδωρων •	γενναιόδωρων •
accusative	γενναιόδωρο •	γενναιόδωρη •	γενναιόδωρο •	γενναιόδωρους •	γενναιόδωρες •	γενναιόδωρα •
vocative	γενναιόδωρε •	γενναιόδωρη •	γενναιόδωρο •	γενναιόδωροι •	γενναιόδωρες •	γενναιόδωρα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο γενναιόδωρος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο γενναιόδωρος, etc.)

Synonyms

• γενναιόφρων (gennaiófron)