γενναίος
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Ancient Greek γενναῖος (gennaîos, “high-born, generous”) with semantic loan from French généreux.[1]
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]γενναίος • (gennaíos) m (feminine γενναία, neuter γενναίο)
Declension
[edit]Declension of γενναίος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | γενναίος • | γενναία • | γενναίο • | γενναίοι • | γενναίες • | γενναία • |
| genitive | γενναίου • | γενναίας • | γενναίου • | γενναίων • | γενναίων • | γενναίων • |
| accusative | γενναίο • | γενναία • | γενναίο • | γενναίους • | γενναίες • | γενναία • |
| vocative | γενναίε • | γενναία • | γενναίο • | γενναίοι • | γενναίες • | γενναία • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο γενναίος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο γενναίος, etc.) | |||||
Degrees of comparison by suffixation
Synonyms
[edit]- θαρραλέος (tharraléos)
Derived terms
[edit]- γενναιόδωρος (gennaiódoros)
Related terms
[edit]- γενναιότητα f (gennaiótita)
- γενναιόφρων (gennaiófron)
- γενναιόψυχος (gennaiópsychos)
References
[edit]- ^ γενναίος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language