From оҕус (oğus, “to hit”).
охсуу • (oqsuu)
- strike, blow
- боксёр күүстээх охсуута ― boksor küüsteeq oqsuuta ― the boxer's powerful punch
- (firearms) recoil
- бу саа охсуута улахан ― bu saa oqsuuta ulaqan ― this gun has a strong recoil
- (grammar) accent, stress
- охсуу бэлиэтэ ― oqsuu beliete ― accent mark
- consequence, result
- сындалҕаннаах суол охсуута ― sındalğannaaq suol oqsuuta ― the consequence of a grueling road