շնորհել

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian շնորհել (šnorhel).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

շնորհել (šnorhel)

  1. (transitive) to grant
    բակալավրի կոչում շնորհելbakalavri kočʻum šnorhelto grant a degree of a bachelor
  2. (transitive) to bestow, give a gift

Conjugation

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative շնորհել (šnorhel)
dative շնորհելու (šnorhelu)
ablative շնորհելուց (šnorhelucʻ)
instrumental շնորհելով (šnorhelov)
locative շնորհելում (šnorhelum)
definite forms
nominative շնորհելը/շնորհելն (šnorhelə/šnorheln)
dative շնորհելուն (šnorhelun)
1st person possessive forms (my)
nominative շնորհելս (šnorhels)
dative շնորհելուս (šnorhelus)
ablative շնորհելուցս (šnorhelucʻs)
instrumental շնորհելովս (šnorhelovs)
locative շնորհելումս (šnorhelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative շնորհելդ (šnorheld)
dative շնորհելուդ (šnorhelud)
ablative շնորհելուցդ (šnorhelucʻd)
instrumental շնորհելովդ (šnorhelovd)
locative շնորհելումդ (šnorhelumd)
[edit]

Old Armenian

[edit]

Verb

[edit]

շնորհել (šnorhel)

  1. infinitive of շնորհեմ (šnorhem)

Declension

[edit]