-ός

See also: -ος, ὅσ', and ὅς

Ancient Greek

Etymology 1

From Proto-Indo-European *-ós (deverbal nominal suffix).

Suffix

-ός • (-ós)

1. Forms agentive or patientive adjectives and nouns from the o-grade of a verbal root.

Derived terms

Ancient Greek terms suffixed with -ός (deverbal)

ἀοιδός

ἀρωγός

δοκός

δορός

θοός

ἱπποφορβός

κοντός

λοιπός

λοπός

λορδός

μοιχός

νομός

ὁδός

ὁλκός

ὀρός

πομπός

ῥοικός

σκοπός

τομός

τροφός

τροχός

ὑφορβός

Etymology 2

Suffix

-ός • (-ós)

1. stressed form of -ος (-os)

Derived terms

Ancient Greek terms suffixed with -ός

ἀργός

κνηκός

λαμπαδοποιός

λιθουργός

νεωτεροποιός

ὀρφνός

πυρωπός

σκαληνός

σπανός

ταρσός

φορός

ψοιθός