opvallen

Dutch

Etymology

op +‎ vallen

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

opvallen

1. To attract attention (of ...).

Inflection

Conjugation of opvallen (strong class 7, separable)
infinitive	opvallen
past singular	viel op
past participle	opgevallen
infinitive	opvallen
gerund	opvallen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	val op	viel op	opval	opviel
2nd person sing. (jij)	valt op, val op2	viel op	opvalt	opviel
2nd person sing. (u)	valt op	viel op	opvalt	opviel
2nd person sing. (gij)	valt op	vielt op	opvalt	opvielt
3rd person singular	valt op	viel op	opvalt	opviel
plural	vallen op	vielen op	opvallen	opvielen
subjunctive sing.1	valle op	viele op	opvalle	opviele
subjunctive plur.1	vallen op	vielen op	opvallen	opvielen
imperative sing.	val op
imperative plur.1	valt op
participles	opvallend	opgevallen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

• vallen op