χείμαρρος

Greek

Etymology

From Koine Greek χείμαρρος (kheímarrhos), from the Ancient Greek adjective χειμάρρους (kheimárrhous), from χεῖμα (kheîma, “winter”) + ῥέω (rhéō, “to flow”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈçimaɾos]

Noun

χείμαρρος • (cheímarros) m (plural χείμαρροι)

1. a torrent, an arroyo

Declension

Declension of χείμαρρος

	singular	plural
nominative	χείμαρρος •	χείμαρροι •
genitive	χείμαρρου •,  χειμάρρου •	χείμαρρων •,  χειμάρρων •
accusative	χείμαρρο •	χείμαρρους •,  χειμάρρους •
vocative	χείμαρρε •	χείμαρροι •
Second forms are formal.  The types χειμάρρου, χειμάρρων, χειμάρρους are of Koine Greek also used in Modern Greek * The types χείμαρρου, χείμαρρων, χείμαρρους are in use in Modern Greek only.

Further reading

• χείμαρρος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language