अन

See also: अनै, अन्, अनि, and अन-

Sanskrit

Etymology

From the root अन् (an), from Proto-Indo-European *h₂enh₁- (“to breathe”). Cognate with Latin animus.

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɐ.nɐ́/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈɐ.n̪ɐ/

Noun

अन • (aná) stem, m

1. breath, respiration

Declension

Masculine a-stem declension of अन (aná)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अनः anáḥ	अनौ / अना¹ anaú / anā́¹	अनाः / अनासः¹ anā́ḥ / anā́saḥ¹
Vocative	अन ána	अनौ / अना¹ ánau / ánā¹	अनाः / अनासः¹ ánāḥ / ánāsaḥ¹
Accusative	अनम् anám	अनौ / अना¹ anaú / anā́¹	अनान् anā́n
Instrumental	अनेन anéna	अनाभ्याम् anā́bhyām	अनैः / अनेभिः¹ anaíḥ / anébhiḥ¹
Dative	अनाय anā́ya	अनाभ्याम् anā́bhyām	अनेभ्यः anébhyaḥ
Ablative	अनात् anā́t	अनाभ्याम् anā́bhyām	अनेभ्यः anébhyaḥ
Genitive	अनस्य anásya	अनयोः anáyoḥ	अनानाम् anā́nām
Locative	अने ané	अनयोः anáyoḥ	अनेषु anéṣu
Notes	¹Vedic

References

• Monier Williams (1899) “अन”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 24.