schrijnen

Dutch

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛi̯nən

Verb

schrijnen

1. to smart; to sting

Inflection

Conjugation of schrijnen (weak)
infinitive	schrijnen
past singular	schrijnde
past participle	geschrijnd
infinitive	schrijnen
gerund	schrijnen n
	present tense	past tense
1st person singular	schrijn	schrijnde
2nd person sing. (jij)	schrijnt, schrijn2	schrijnde
2nd person sing. (u)	schrijnt	schrijnde
2nd person sing. (gij)	schrijnt	schrijnde
3rd person singular	schrijnt	schrijnde
plural	schrijnen	schrijnden
subjunctive sing.1	schrijne	schrijnde
subjunctive plur.1	schrijnen	schrijnden
imperative sing.	schrijn
imperative plur.1	schrijnt
participles	schrijnend	geschrijnd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Noun

schrijnen

1. (deprecated template usage) Plural form of schrijn