kwakać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kvakati.

Verb

1. (intransitive) to quack (to make a noise like a duck)

Conjugation

Conjugation of kwakać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		kwakać
present tense	1st	kwaczę			kwaczemy
	2nd	kwaczesz			kwaczecie
	3rd	kwacze			kwaczą
	impersonal	kwacze się
past tense	1st	kwakałem, -(e)m kwakał	kwakałam, -(e)m kwakała	kwakałom, -(e)m kwakało	kwakaliśmy, -(e)śmy kwakali	kwakałyśmy, -(e)śmy kwakały
	2nd	kwakałeś, -(e)ś kwakał	kwakałaś, -(e)ś kwakała	kwakałoś, -(e)ś kwakało	kwakaliście, -(e)ście kwakali	kwakałyście, -(e)ście kwakały
	3rd	kwakał	kwakała	kwakało	kwakali	kwakały
	impersonal	kwakano
future tense	1st	będę kwakał, będę kwakać	będę kwakała, będę kwakać	będę kwakało, będę kwakać	będziemy kwakali, będziemy kwakać	będziemy kwakały, będziemy kwakać
	2nd	będziesz kwakał, będziesz kwakać	będziesz kwakała, będziesz kwakać	będziesz kwakało, będziesz kwakać	będziecie kwakali, będziecie kwakać	będziecie kwakały, będziecie kwakać
	3rd	będzie kwakał, będzie kwakać	będzie kwakała, będzie kwakać	będzie kwakało, będzie kwakać	będą kwakali, będą kwakać	będą kwakały, będą kwakać
	impersonal	będzie kwakać się
conditional	1st	kwakałbym, bym kwakał	kwakałabym, bym kwakała	kwakałobym, bym kwakało	kwakalibyśmy, byśmy kwakali	kwakałybyśmy, byśmy kwakały
	2nd	kwakałbyś, byś kwakał	kwakałabyś, byś kwakała	kwakałobyś, byś kwakało	kwakalibyście, byście kwakali	kwakałybyście, byście kwakały
	3rd	kwakałby, by kwakał	kwakałaby, by kwakała	kwakałoby, by kwakało	kwakaliby, by kwakali	kwakałyby, by kwakały
	impersonal	kwakano by
imperative	1st	niech kwaczę			kwaczmy
	2nd	kwacz			kwaczcie
	3rd	niech kwacze			niech kwaczą
active adjectival participle		kwaczący	kwacząca	kwaczące	kwaczący	kwaczące
contemporary adverbial participle		kwacząc
verbal noun		kwakanie

Related terms

noun

• kwaknięcie

 

Further reading

• kwakać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kwakać in Polish dictionaries at PWN